Leon (43) is geboren met de spierziekte SMA, een progressieve aandoening. Op dit moment kan hij nog drie dingen: praten, knikken en zijn duimen bewegen. Maar dat is voor Leon geen reden om bij de pakken neer te gaan zitten. Op zijn Facebookpagina staan vrolijke foto’s van hem en zijn grote liefde: een prachtige grijsharige kat.
Leon houdt zo te zien van een goed glas rosé in de zon op zijn balkon, en eet bij tijd en wijle chic buiten de deur. Dit wordt mogelijk gemaakt door zijn hypermoderne rolstoel, voorzien van alle gemakken, inclusief een soort robotarmen. ‘Ik focus me liever op wat ik wel kan,’ zegt hij aan de telefoon. Daar hoort seks gelukkig bij. Down under werkt de boel gewoon, maar aangezien hij zich amper kan bewegen, is intiem zijn met een dame een uitdaging. Leon heeft, net als bijna iedereen, wel seksuele behoeften, maar tijdens het grootste deel van zijn leven stond seks voor hem niet op het menu.
Pyjamabroek
In de puberteit kon hij nog masturberen, maar helaas behoort dat nu niet meer tot de mogelijkheden. En ook destijds ging soloseks niet over rozen. Hij kon de hand wel aan zichzelf leggen, maar daarna niet altijd zijn pyjamabroek weer ophijsen. Als zijn moeder of verzorgster hem de volgende morgen zo aantroffen, wisten ze hoe laat het was. ‘Dat is een naar gevoel,’ zegt hij. Op latere leeftijd kreeg Leon relaties, zowel met vrouwen in als zonder een rolstoel. Voor even werd zijn behoefte aan intimiteit vervuld.
Helaas strandden de liefdesverhoudingen stuk voor stuk. Hij zou wel een nieuwe vriendin willen, maar ja, waar vind je die in zijn situatie? ‘Helaas kan ik niet even naar de kroeg om daar een potje te flirten en te zoenen.’
Ik heb een scheve rug, het kan zijn dat een vrouw daarvan schrikt
Dus speurde Leon het internet af, op zoek naar alternatieve opties. Hij speelde jarenlang met het idee om een escort te bestellen, maar schaamte weerhield hem ervan dit plan uit te voeren. Leon woont zelfstandig, maar hij wordt elke dag uit en in bed geholpen, gewassen en aangekleed door verzorgsters. Als er een meisje van plezier langskomt, moet hij de thuiszorgmedewerkers inlichten en hen vragen hem te helpen met de voorbereidingen. ‘Ik ben een avondmens en wil normaliter pas na twaalven in bed gelegd worden.’
Het valt op als hij zijn verzorgsters vraagt hem helemaal uit te kleden en in bed te leggen, op een tijdstip waarvan ze weten dat hij nog niet gaat slapen. Dat vond Leon – begrijpelijkerwijs – gênant. Maar Leons gevoelens lieten zich niet zomaar negeren. Het ging hem niet alleen om seks, benadrukt hij. Hij snakte ernaar samen te zijn, aangeraakt te worden, échte aandacht te krijgen.
Moodkiller
Dus trok hij zijn stoute schoenen aan. De eerste keer dat hij een escort bestelde, had hij vooraf gemengde gevoelens. Hij verheugde zich op de date, maar voelde zich ook kwetsbaar. Hij ontving de vrouw bij hem thuis. Als ze kwaad in de zin zou hebben, kon ze rustig de boel plunderen zonder dat Leon hiertegen iets kon ondernemen. ‘Dat is geen prettig idee,’ zegt hij. Gelukkig was het meisje aardig. Ze was niet gespecialiseerd in seks met mensen met een beperking, maar desondanks professioneel. ‘Mijn lichaam is niet hetzelfde als dat van andere mannen,’ zegt Leon. ‘Ik heb een scheve rug, het kan zijn dat een vrouw daarvan schrikt.’
Voor die kwetsende reactie was Leon vooraf bang. ‘Dat is nogal een moodkiller.’ Gelukkig keek het meisje niet raar op van Leons voorkomen. De seks beviel uitstekend en de ervaring smaakte naar meer. Sindsdien spreekt Leon geregeld af met escorts. De laatste jaren doet hij het steeds met hetzelfde meisje, waarmee hij ‘een enorme klik heeft’. Voorafgaand aan de date heeft hij vlinders in zijn buik. De volgende afspraak, met zijn vaste meisje, zou eigenlijk deze maand plaatsvinden, maar de coronacrisis gooit roet in het eten. Leon kan niet wachten tot de regels versoepeld worden.
Online onbeperkt lezen en Nieuwe Revu thuisbezorgd?
Abonneer nu en profiteer!
Probeer direct- Lotte Valk
- Ron de Wildt