Bestuurlijke chaos, financie?le ellende en juridische conflicten; Sinds de Chinees Wang Hui de scepter zwaait bij ADO Den Haag, is het een bende bij de volksclub uit de Hofstad. Nieuwe Revu besprak met diehard ADO-fans of het ooit nog goed komt met hun cluppie. Ziek is nog niet dood. Op momenten dat het tegenzit, moet je er juist voor je club zijn.
Fotografie ANP, HH
Aan een tafeltje naast de vitrine met sterke drank, gekookte eieren en vacuu?m verpakte worst zit Dennis (51), alias Ballon. Ik kom al bij ADO sinds ik in mn vaders pijp zat. Als medeoprichter van de Green Jack Army, een beruchte supportersgroep gehuld in groene bomberjacks, was hij kind aan huis op Midden Noord. Of ADO Den Haag de afgelopen jaren een andere club is geworden? Hij neemt een hap van zn kleffe saucijzenbroodje en zegt al kauwend: Tegenwoordig zijn ze vrienden met Polen en Juventus. Maar in mijn tijd, eind jaren 70, duldden we geen enkele andere kleuren dan groen en geel in het stadion.
Oke?. Maar ik doel meer op de afgelopen paar jaar. Sinds Wang de touwtjes in handen heeft, is het toch e?e?n grote chaos binnen de club...
Eigenaar Leo draait zn stoel om en trekt een pilsje open. Die Wang is natuurlijk helemaal kut. Die man is al sinds dag e?e?n niet geloofwaardig, hekelt de koffietenthouder. Eerst zou die voor de kergs (kerst) betalen, toen voor de Pasen, toen weer voor de kergs. Die Chinees wil gewoon niet investeren. Dan moet je toch geen eigenaar worden van een voetbalclub? Als ik geen geld heb voor een pak koffie, ga ik toch ook geen koffietent beginnen!
Intussen worden in Leos Koffiehuis in de Haagse volkswijk Laakkwartier plastic bakjes met kaaskoekjes op de tafels gezet, gevolgd door schalen met gehaktballen en gemarineerde kippenvleugels. Het wordt een moeilijk seizoen, vervolgt Leo. Met zon krappe selectie kunnen ze beter gaan zaalvoetballen. Dan heb je er maar zes nodig.