'Laten we het woord homohuwelijk uit de Van Dale schrappen'

Het was een verontrustend bericht afgelopen weekend: het COC en de ChristenUnie hebben gesproken over ‘verschillende onderwerpen die te maken hebben met de positie van homoseksuelen’. Het COC is ‘bezorgd’ over de afspraken die in de onderhandelingen voor de kabinetsformatie met de ChristenUnie gevoerd worden.

Het is 2017 en er zijn schijnbaar mensen die het normaal vinden om over ‘de positie van homoseksuelen’ te praten. Pardon? Hou eens op met die onzin. Zou het niet eens tijd worden om te praten over de positie van christenen in onze samenleving? Of over het geloof in z’n algemeenheid? Over de vraag hoe wenselijk het is dat een heilig boontje als Segers in een partijprogramma schrijft dat ‘de overheid niet neutraal kan zijn, maar behoort te erkennen dat Christus Koning is’ – en dat mensen daar dan ook nog op gaan stemmen?

De hoofdredactie van het Reformatorisch Dagblad deed er hetzelfde weekend een schepje bovenop, door daags na een historische stemming in het Duitse parlement ‘verdrietig dat ook Duitsland homohuwelijk mogelijk maakt’ te koppen. Het verdrietige is hier natuurlijk dat onze oosterburen gelijke huwelijksrechten nu pas toestaan, terwijl de 21ste eeuw toch al een tijdje aan de gang is.

Het moge duidelijk zijn: naast het COC is ook de hoofdredacteur van Nieuwe Revu bezorgd over de kant die de kabinetsformatie op gaat. Voor Segers en de zijnen ligt de toekomst in het verleden, en dat is niet oké. De klok moet niet achter- maar vooruit. En laten we meteen het woord ‘homohuwelijk’ uit de Van Dale schrappen. Het is ‘huwelijk’.