Vanaf heden in Nieuwe Revu: wekelijks een legendarisch verhaal uit het rijke archief van dit blaadje. We beginnen de reeks, Oude Revu, met een verhaal uit 1977 over de moord op John F. Kennedy. Want Revu was erbij. Niet bij de liquidatie op Dealey Plaza in Dallas, Texas, maar 14 jaar later in het Capitool in Washington DC.
Op 29 mei jongstleden zou JFK 100 jaar oud zijn geworden, als de president niet zou zijn doodgeschoten. Die aanslag, daar wist Revujournalist Willem Oltmans meer van. Bijna anderhalf decennium na Kennedys dood werd Oltmans dan ook gehoord door het Assassination Committee van het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden, dat destijds het moordonderzoek heropende. Oltmans, zelf in 2004 overleden, raakte zo diep verzeild in de zaak, dat hij door de hoofdredactie ietwat eufemistisch tot kroongetuige werd gebombardeerd.
Een Utrechtse paragnost en de moeder van Kennedys vermeende moordenaar Lee Harvey Oswald leidden Oltmans naar de Russische graaf George de Mohrenschildt, die na een jarenlange vriendschap aan de journalist bekende meer van de moord op de president te weten. Sterker: hij voelde zich verantwoordelijk voor de liquidatie, zo noteerde Oltmans in zijn dagboek, waarvan Revu in 1977 passages publiceerde en deze week dus weer.
Een fun fact, ten slotte: in de film JFK (1991) speelde Oltmans de rol van, jawel, graaf De Mohrenschildt.