Hij deelt niet alleen zijn voornaam met Don Draper, ook zijn voorliefde voor seks, drank en drugs had hij gemeen met de losgeslagen reclameman uit Mad Men. Het levensverhaal van Don Schothorst leest als een serie, maar het is echt. Ik had één regel: de zweep was voor in de avond en alleen in de middagpauze gingen we in bad. Het reclamebureau ging voor.
Fotografie Privé-collectie
Mijn successen waren niet meer belangrijk. Ik kreeg geen geld mee, niets. Ik spande een rechtszaak aan en verloor. De advocaatkosten, de vierdubbele hypotheek die we hadden afgesloten om een villa in Blaricum te kopen en de pas aangeschafte Barneveldse kippen hielden me s nachts maandenlang wakker. Nu ik geen baan meer had, ontbeet ik voortaan met wodka. Ik was in het verkeerde leven beland, dit klopte niet bij de villa met het olympische hek, de Mercedes en de labradorpup die we voor Bas hadden gekocht. Hoe konden de Amerikanen me dit aandoen? Ik zou die fuckers krijgen.
Godzijdank kreeg ik bericht dat ik nog wel de aandelen die ik bij Interpublic had opgebouwd uitbetaald kreeg. Deze bleken opgelopen te zijn tot anderhalve ton. Ik maakte een vreugdesprong, sloeg een indianenkreet en besloot voor mezelf te beginnen. Een eigen bedrijf, zoals vader vroeger had, was altijd al een droom geweest. Vanaf dat moment bestond mijn ontbijt uit bloody marys met extra veel wodka en een stengel bleekselderij voor de vitamines, de lunch uit witte wijn en het avondeten uit champagne.
Tenminste: als ik thuisbleef, want meestal ging ik naar de kroeg. Vier dagen per week trok ik mijn breed uitgevallen loden jagersjas aan, zette mijn leren hoed op en vertrok met de auto naar Amsterdam. De auto van de zaak was het enige wat de Amerikanen nog niet van me hadden afgepakt. Met een grote autotelefoon en mijn sigaren binnen handbereik was mijn mobiele kantoor compleet. De wereld wacht op de beste zaak van de wereld, dacht ik toen ik in het vierde cafe? van die dag was aangekomen. Ik was er klaar voor.