'Waarom vindt men het goed dat Trump zakendoet met de maffia?'

‘Mama zal goed voor jullie zorgen,’ zegt Abdel tussen zijn tranen door als hij zijn jonge tweeling in hun graf legt. Ahmed en Aya stierven bij de gifgasaanval in Khan Sheikhoun, net als hun moeder, die in de hemel over ze zal waken. Abdel zelf had minder geluk: hij blijft alleen achter in de Syrische hel.

‘Syria is not our problem,’ zei Donald Trump in mei 2013, om daar begin april 2017 aan toe te voegen dat hij niet de president van de wereld wil zijn. America first, weet u nog? Nog geen twee dagen later vuurde Trump raketten op Syrië af, als vergelding voor de slachting in Khan Sheikhoun.

Sinds de laffe gifgasaanval gaat er geen dag voorbij dat ik niet aan Abdel en zijn tweeling denk. Het zal het kersverse vaderschap zijn – dochtertje Mae wordt deze week tien weken oud. Na het lezen van het artikel van Erik Brouwer over de zakelijke banden van Trump met de maffia, ons coverartikel deze week, zit ik ook te malen op een andere vraag. Hoe kan het dat een president in bed mag liggen met de maffia, maar een presidentskandidaat (laten we haar Hillary Clinton noemen) niet in bed wat zakelijke mailtjes mag sturen vanaf haar persoonlijke e-mailadres?

Afgelopen oud en nieuw stond The Donald in zijn buitenverblijf Mar-a-Lago schouder aan schouder met maffioso Joseph ‘Joey No Socks’ Cinque. Hét moment om zich van de georganiseerde misdaad te distantiëren, ging letterlijk zo: ‘There’s nobody like him. He’s a special guy.’

Weet je wie een special guy is? Abdel. Ik hoop dat hij de kracht kan vinden om verder te gaan met het leven, al kan ik me best voorstellen dat hij de hel liever verruilt voor de hemel.