/https%3A%2F%2Fcdn.pijper.io%2Fsource%2Frevu%2F2%2F2017%2F04%2FFugees-concert-2.jpg)
Twintig jaar geleden speelden de Fugees een uniek benefietconcert op Haïti. Het liep uit op een eclatante mislukking. Dat, plus die baby in Lauryn Hills buik, zou de ondergang worden van de grootste hiphopband ter wereld. Een reconstructie van desastreuze liefdadigheid en een onmogelijke driehoeksverhouding.
Fotografie Getty Images
Terwijl de Fugees dankzij hits als Fu-Gee-La en Killing Me Softly miljoenen cd’s verkopen van hun album The Score, heeft Wyclef in z’n eentje liedjes in het Creools opgenomen en deze stiekem naar radiostations op Haïti gestuurd. Al deze liedjes worden nummer 1-hits op het eiland en maken van Wyclef een nog grotere nationale held dan hij al was. Hij zingt over hoe hij zichzelf vanuit een helikopter geld ziet uitstrooien over zijn eiland en waarschuwt dat Haïti zal ‘zinken als een boot vol vluchtelingen’ als het land niet snel verandert.
Zodra de Fugees op woensdag 9 april 1997 zijn geland op de luchthaven van Port-au-Prince, stormen mensen de landingsbaan op om hún wereldsterren te zien en aan te raken. Wyclef bespeelt zowel de pers als het volk als een volleerd ringmeester. Hij klimt achterop de politiemotor en zwaait naar de menigte op straat als de Fugees onder escorte naar hun hotel worden gebracht. Als Wyclef een ontmoeting heeft met president René Préval, weet hij hem voor het oog van de camera’s zo gek te krijgen om van zonnebril te ruilen. Op cocktailfeestjes schudt hij handjes met zakenlui en politici, die zich om hem heen verdringen voor een foto met handtekening. Het zijn niet de mensen voor wie Wyclef naar Haïti is gekomen, maar het zijn wel de mensen die het geld hebben opgehoest voor het benefietconcert van zaterdag.
Het straatarme land heeft nog nooit zo’n groot evenement georganiseerd. Om de mensenmassa te kunnen huisvesten, is een oude discotheek aan de kade tegen de vlakte gegaan. Vanuit Miami wordt voor miljoenen dollars aan geluidsapparatuur overgevlogen. Ook krijgen vijfhonderd politieagenten 4 dollar per dag betaald – bijna twee keer zoveel als het gemiddelde dagloon op het eiland – om een oogje in het zeil te houden. Op de avond van het concert zelf liggen tientallen sluipschutters van de VN rondom het podium, terwijl Amerikaanse militairen straatpatrouilles doen in met machinegeweren uitgeruste voertuigen.