Nieuwe Revu portretteert de leiders van een nieuwe generatie. Zij helpen Nederland vooruit door de juiste vragen te stellen of door zelf de antwoorden te geven. Deze week: Jim Taihuttu van Yellow Claw (35).
Fotografie Gerard Wessel
Wat is je beste beslissing van de laatste twaalf maanden?
Dat Nils en ik een nieuw Yellow Claw-album hebben gemaakt. Terwijl een album uitbrengen eigenlijk het slechtste idee is dat je kunt hebben in deze tijden, waarin djs en producers constant nieuwe tracks op Soundcloud of hun social media knallen. Snel nieuwe muziek online zetten is te gek en heeft ons zeker in de beginjaren veel gebracht. Maar je merkt ook dat een liedje daardoor anno 2017 veel minder waard is dan in 2000 of 1980. Een heel album maken is bijzonder, omdat bijna niemand in onze scene het nog doet. Mede daarom kwam onze vorige plaat in Amerika op één binnen in de Billboard Dance Music Charts. Dat Yellow Claw een album uitbrengt, zegt: wij zijn een force to be reckoned with. Het is... Geen machtsvertoon, dat klinkt zo negatief. Bravoure, is dat de vriendelijke variant van machtsvertoon?
Jullie waren van het ene op het andere moment megagroot in Amerika. Hoe hou je dat voor jezelf behapbaar?
Door te denken: we hebben nu ons momentum te pakken, laten we nog harder werken en zorgen dat er snel meer muziek van ons beschikbaar komt. Je moet niet elke hielenlikker geloven die op je afstapt. Of achterover gaan zitten en roepen: doe mij nog maar een fles, nog maar een gram, nog maar een meid. Je blijft aan de top door gewoon je werk te blijven doen en te denken: het is maar een baan. Afrojack rijdt ook niet de hele dag rond in Ferraris en 50 Cent hangt niet de hele dag de gangster uit in het getto. Want gangsters maken geen mega-deals met Coca-Cola.