Een happy herstart

Ik wil niet klagen, maar man, het leven is een stuk zwaarder met een kind. Slapen, op je gemak douchen, ontbijten, de krant lezen, meer dan vijf zinnen achter elkaar typen; pas nu deze voorheen alledaagse zaken tot het verleden behoren, schat ik ze op waarde. Mijn geweldige baby heeft een gebruiksaanwijzing. Hij slaapt alleen in een draagzak. En dus ga ik door het leven als ‘moeder kangoeroe’, met haar jong. Naast gezellig, is dat vooral pittig. Met name mijn rug moet het ontzien.

Op zaterdag neemt geliefde Duncan het gelukkig over, en is het tijd voor een massage. Mijn allereerste sinds de salons weer open zijn, want ik lag in de kreukels en moest eerst herstellen van de bevalling. Niks werkt beter tegen stress en rugpijn dan een behandeling bij mijn favoriete Thaise zaakje; mijn happy place. Als ik er alleen al over de drempel stap, en de geur van tijgerbalsem inadem, voel ik me beter. Zo ook vandaag. Ik plof kreunend neer op de massagetafel en laat me onder handen nemen door mijn lievelingsmasseuse. Wat heb ik dit gemist.

Luidruchtig

De bel gaat en er komt een klant de zaak binnen. Je hebt twee soorten mensen weet ik inmiddels. Zij die fluisterend een afspraak maken en rekening houden met de aanwezigen die nét ontspannen raken. En dan heb je het type dat zich alleen op de wereld waant. Ze onderhandelen luidruchtig over de prijs en knopen een praatje aan met de receptioniste – die wanhopig terug fluistert in de hoop op die manier duidelijk te maken dat wat meneer of mevrouw doet not done is. Die boodschap wordt zelden begrepen. De man die vandaag de zaak binnenwandelt valt helaas in de categorie ‘lawaaierig’. Toch zorgt vooral wát hij zegt dat ik me op zijn stemgeluid concentreer en niet meer op mijn welverdiende massage. ‘Werken jullie hier in aparte ruimtes?’ wil de gast weten. De receptioniste fluistert dat dit inderdaad het geval is. Hij is even stil. Maar de man heeft meer vragen. ‘Masseren jullie alles, elke plek van mijn lichaam?’

Ik stel me voor dat hij de hele lock­ downperiode masturbeerde in zijn uppie

Weer antwoordt de vrouw bevestigend. ‘Yes, full body massage.’ De man wil meer duidelijkheid. Ik luister nieuwsgierig, ik heb me altijd al afgevraagd hoe je in Nederland een ‘massage-plus’ regelt. Zo dus: ‘Ja, want sommige masseuses slaan plekken over. De eh, liezen en de onderkant van de buik bijvoorbeeld. Snap je?’ De receptioniste zegt zacht: ‘Yes, yes,’ maar ze is duidelijk niet op haar gemak.

Happy ending

Dan trekt ze het gordijn van de ruimte naast me open. De man neemt plaats op de tafel. Ja, ook betaalde seks in salons behoort sinds kort weer tot de mogelijkheden, bedenk ik. Zoals ik maandenlang snakte naar een rugmassage, verlangde mijn buurman misschien wel even vurig naar een happy ending. Ik stel me voor dat hij de hele lockdownperiode masturbeerde in zijn uppie.

De laatste knopen worden uit mijn rug gemasseerd en dan zit mijn relaxuurtje er helaas alweer op. Na afloop nippen mijn buurman en ik in de wachtruimte – op anderhalve meter afstand – van een kopje gemberthee, beiden rozig en ontspannen. Wat is het fijn, dat de coronaregels versoepeld zijn, daarover zijn we het vast roerend eens.