‘Vrijemarktwerking is oké-olé-olé en de publieke sector, weg ermee!’

Geen hogere beloning zorgpersoneel. Tja, wat had je anders verwacht van een neoliberale regering? Je kan het de vos moeilijk kwalijk nemen dat ie kippen vreet. Natuurlijk, Rutte heeft in z’n persmomentjes de mond vol van waardering en applaus voor de zorg, maar da’s goedkoop gelul. Complimenten zijn gratis, in de handen klappen kost niks, en verder kunnen de zogenaamde ‘essentiële beroepen’ en de ‘cruciale sectoren’ de tering krijgen. Was zo, is zo, en wat betreft VVD and friends blijft dat zo. De prioriteiten van dit kabinet liggen nu eenmaal ergens anders en je kan je geld maar één keer uitgeven.

Mark is zoals elke politicus een beetje een huichelaar, maar verder weet je als kiezer precies wat je aan hem hebt: vrijemarktwerking is oké-olé-olé en de publieke sector, weg ermee! En verder – in tegenstelling tot een aantal van z’n partijgenoten – geen schandalen of gegraai, geen glitz en glam, geen bubbelbaden vol bruisende champagne en zongebruinde, hazelnoot-ogige jongenshoertjes van wiens parmantige bipsen je dikke lijnen coke kunt snuiven, geen gedweep met celebs (een innige vriendschap met Jort Kelder daargelaten). Gewoon een paar redelijk zittende pakken en verder geen dikdoenerij. Eigenlijk meer een calvinist dan een kapitalist. Een Balkenende, maar dan met een minder mal geproportioneerd hoofd. Blijkbaar houden we in Nederland van degelijk-maar-saaie staatslieden.

Dan heb je het CDA en D66 nog. Bij de eerste zijn ‘gemeenschapszin’ en ‘naastenliefde’ al jaren holle frasen en van de tweede zijn we zo ondertussen ook wel gewend dat hun rotsvaste geloof in de vrije economie het gezonde verstand in de weg staat. Alleen van de ChristenUnie zou je in dezen wellicht kunnen zeggen: ‘Die had ik niet aan zien komen, dat valt me nou vies van ze tegen.’

Nou hebben wij de mazzel dat Nederland geen dictatuur is. Mark, Hugo, Rob en Gert-Jan zijn gekozen volksvertegenwoordigers. Dus als jij je er – wat mij betreft terecht – kwaad over maakt dat zij de dames en heren verpleegkundigen geen salarisverhoging gunnen, nou, easy-peasy, de eerstvolgende keer in het stemhokje zet jij je rode kruisje bij iemand die ze wél loon naar werken wil betalen. Maar(!) dan zul je – er even vanuitgaande dat je niet zelf in de zorg werkt – moeten stoppen met navelstaren, de blik naar buiten keren, niet kijken naar wat jou zozeer het beste uitkomt, maar wat wij met z’n allen als samenleving het hardst nodig hebben. Als je dan toch kiest voor een partij die de zorg minder belangrijk vindt dan – ik noem maar wat – het behoud van de hypotheekrenteaftrek, omdat je toevallig zelf een koophuis hebt, dan is dat prima, maar steek die verontwaardiging over overwerkt en onderbetaald ziekenhuispersoneel dan ook meteen lekker diep in je hol.