Nieuwe Revu portretteert de leiders van een nieuwe generatie. Zij helpen Nederland vooruit door de juiste vragen te stellen of door zelf de antwoorden te geven. Deze week: sportjournalist Thijs Zonneveld (36).
Fotografie Gerard Wessel
Wat is jouw beste beslissing van de laatste twaalf maanden?
Het boek over Thomas Dekker was een onwijze bak werk en we wisten dat we op veel weerstand zouden stuiten. Het heeft mij de meeste energie gekost, maar ook het meest opgebracht.
Waarom wilde je dit boek schrijven?
Het zaadje is al een paar jaar geleden geplant, toen ik een groot onderzoek deed naar doping in het wielrennen. Naast dat ik journalist ben, heb ik ook hart voor de sport. Ik was het zo zat dat de sport telkens weer werd ingehaald door zijn eigen verleden. Dan kun je maar één ding doen: de hele beerput uitmesten.
Hoeveel moeite kostte het je om hem over te halen?
Dat heeft jaren geduurd. In 2009 was hij geschorst wegens het gebruik van epo. De interviews die ik toen met hem deed, waren onwijs onvriendelijk. Hij zei dat hij maar één keer had gebruikt en dat er geen netwerk was, dat hij alles zelf had geregeld. Ik zei: Thomas, dat geloof ik gewoon niet. Daarna hebben we een hele tijd geen contact gehad. Stukje bij beetje is hij gaan inzien dat je die leugens niet kunt volhouden. Hij heeft een schaamtevol verhaal dat veel mensen tegen de schenen schopt. Maar als we het niet hadden verteld, zou dat nog veel meer schade hebben berokkend.