Royston Drenthe voetbalde bij grote clubs als Feyenoord, Real Madrid en Everton, maar een vedette werd de Rotterdammer nooit. Hij kon naar China, maar verkoos een empire bouwen in de hiphopwereld. John den Braber dook met rapper Roya2Faces Drenthes artiestennaam de studio in. Natuurlijk zullen mensen om mij lachen. Haters zijn er altijd.
Fotografie Ilja Meefout
Met een nieuwe droom in de muziekwereld aan de horizon, wil Drenthe best nog wel even terugkijken op zijn loopbaan als profvoetballer. Maar niet te vaak meer. Het boek is dicht. Het waren veel hoofdstukken met ups en misschien nog wel meer downs, maar toch overheerst de tevredenheid bij de Rotterdammer. Mensen riepen vaak: Oh, die gast heeft onderhand al bij zoveel clubs gespeeld. Nou, doe het maar na, zou ik zeggen. Ik heb een prachtige carrière gehad. Wie kan er zeggen dat hij met wereldsterren als Van Nistelrooij, Raúl en Salgado heeft gespeeld en met een toptrainer als José Mourinho heeft gewerkt? Of Mourinho de beste was? Nee, dat is Erwin Koeman voor mij. Hij is een echte fighter en een fijne vent die heel goed met jonge gasten om kan gaan. Ik durf zelfs te zeggen dat Erwin een betere trainer is dan zijn broer Ronald. In mijn ogen ben je namelijk pas een magische trainer als je met lastige jongens om kan gaan.
Of hijzelf als speler een lastig ventje was? Ja, dat geeft hij eerlijk toe. Smakelijk vertelt hij over de tijd dat hij in de Feyenoord-jeugd werd geschorst omdat hij tijdens een trainingskamp een gameboy van een andere spelertje uit het raam had gesmeten. Ik mocht twee maanden niet meer spelen en alleen trainen. Man, weet je wat dat doet met een young boy? Maar het heeft me wel sterk gemaakt.