‘Bij FIFA’s Voetballer van het Jaar zien ze een groot Noors talent over het hoofd’

Toen ik laatst de top 10 doornam van genomineerde voetballers voor de FIFA-verkiezing van Voetballer van het Jaar kon ik een gaap niet onderdrukken. Altijd maar weer de usual suspects, zelfs twee jaar nadat ze afgezwaaid zullen zijn als actief voetballer worden Cristiano Ronaldo en Lionel Messi nog opgenomen in dit soort lijstjes. Vier spelers van Liverpool staan erin, eh, waarom ook weer? Ja, ze werden kampioen van Engeland, maar werden ze reeds in de achtste finales al niet kansloos uit de Champions League gesmeten door, godbetert, Atlético Madrid? En is de nominatie voor Virgil van Dijk een soort troostprijs nu hij er maandenlang uit ligt met een zware knieblessure? En wat doet Neymar precies in het rijtje, de uitreiking van de Oscars is toch pas in april? En dat Sergio Ramos een plek heeft gekregen in deze top 10 is al helemaal een klap in het gezicht van de liefhebber, dan kunnen we net zo goed Nathan Rutjes nomineren.

Ach ja, die wereldvoetbalbond. Braaf aftellen naar het WK in dat vermaledijde Qatar, waar de slavernij nog bestaat, ja, dat kunnen ze goed en heel lang delibereren aan welke criteria een handsbal moet voldoen om te worden gepromoveerd tot penalty. En de VAR laten uitgroeien tot de schrik van de velden in plaats van een ondergeschikt hulpmiddel dat het zou moeten zijn. Twee keer in het jaar komen de bejaarde heren van de spelregelcommissie IFAB bijeen om te overleggen over zaken die ze wellicht tijdens een volgende meeting overwegen te besluiten om vervolgens weer terug te sloffen naar huize Weltevree. Ik sluit niet uit dat dit soort FIFA-heren zich op de volgende manier bezighoudt met de verkiezing van Voetballer van het Jaar. ‘Was vorig jaar Lionel Messi het? Dan doen we dit jaar weer eens Cristiano Ronaldo.’

Zodoende zien ze de naam van een groot Noors talent over het hoofd. Erling Braut Haaland is de naam, geboren in het Engelse Leeds waar vader Alf-Inge voetbalde, maar opgegroeid in Bryne, Zuid-Noorwegen, niet ver onder Stavanger. Als er één speler de boel heeft opgeschud, is hij het wel. Zie hem twee keer scoren tegen Club Brugge in de Champions League, met een gemak waarvoor je in Nederland ver terug moet reizen in de tijd. Naar Marco van Basten of Ruud van Nistelrooij die in hun beste dagen ook zo’n ongekende meedogenloosheid tentoonspreidden. Bij het huidige Oranje bekruipt je zelfs weleens het gevoel dat er pas sprake is van een kans als de bal stilligt op de doellijn van de tegenpartij met in de wijde omtrek geen opponent te bekennen.

Haaland is van een ander kaliber, die maakt van een willekeurige dieptepass eigenvoetig een kans. Met zijn pure snelheid, zijn krachtige voorkomen en zijn machtige uithaal. Heel Dortmund is in rep en roer nu hij een maandje moet toekijken vanwege een spierblessure, dat gaat de club heel wat goals kosten. Bij Borussia weten ze wat ze missen, bij de FIFA nog niet. De spits van de toekomst is allang onder ons. De titel van Voetballer van het Jaar voor 2021 is nu al vergeven.