‘Ik ga hartstikkene stemmen op Foppe de Haan van de PvdA’

Het is niet meer van deze tijd, ik geef het grif toe, maar voor deze ene keer zou ik graag een stemadvies willen uitbren...

Het is niet meer van deze tijd, ik geef het grif toe, maar voor deze ene keer zou ik graag een stemadvies willen uitbrengen. Als u een half uurtje naar beneden scrolt op de kandidatenlijst van de Pvda komt u in de onverkiesbare krochten een oude bekende tegen. Het betreft hier ene Foppe de Haan uit Nes, geboren in 1943, van beroep voetbaltrainer. Stopwoord: hartstikkene, had er ook nog bij kunnen staan.

Fotografie ANP

Van de meeste verkiezingsfilmpjes krijg ik spontaan peristaltische aanvallen, zeker als Krol (nee, geen Ruud) en Wilders (ja, wel Geert) in beeld verschijnen, totdat ik stuitte op een filmpje met Foppe in de hoofdrol. Ergens op een pleintje in een Fries dorpje onderwees de coach wat kansarme kinderen met een engelengeduld zoals we dat van hem gewend zijn. In spijkerbroek, want pas 73, terwijl confrater Lodewijk Asscher, want al 42, in colbert het pleintje op stiefelde en continu de handjes stijf op de rug hield. Typisch Foppe, mensen in nood kunnen altijd een beroep op hem doen, dus ook de Pvda, die volgende week aanstuurt op een na- en misschien zelfs wel vooroorlogs dieptepunt in zetelaantallen.

Alles wat Foppe uitspookt, krijgt al snel een aandoenlijk karakter. Zoals die keer toen hij als interim-trainer van Heerenveen in huilen uitbarstte toen hij een van de weinig goedlopende aanvallen van zijn elftal beschreef. Een glas water, waar vlak daarvoor nog z’n gebit in dreef, bracht redding. Ik moest ook denken aan die keer dat Royston Drenthe z’n net verworven klokkie van 80.000 euro showde aan Foppe die toen al wist dat Drenthe, hoewel destijds uitkomend voor Real Madrid, een glorieuze rapcarrière tegemoet ging.

Nu probeert hij de Pvda uit de goot te trekken als lijstduwer. Ondoenlijk aandoenlijk, ook deze keer weer. Aan het eind van het filmpje stort de lijsttrekker wat mooie woorden uit over Foppe (‘integer’ en ‘groot sociaal hart’) die daar zichtbaar ongemakkelijk van wordt en verwijst naar mevrouw De Haan die daar wellicht heel anders over denkt. ‘Als ik dit haar vertel zal ze zeggen: “Nou jongen, zo mooi is het ook weer niet.” ’

Hartstikkene stemmen op die man!