Onze man in gangbang-hoofdstad Den Haag

Hoewel het in porno de normaalste zaak van de wereld is dat een vrouw zich door vijf, zes of zeven mannen tegelijk Edwin laat Struis nemen, berust er in het dagelijks leven nog een redelijk taboe op gangbangs. Is het terecht? Is gangbangen niet gewoon het nieuwe cupcakes bakken? Onze man zocht het uit in Den Haag, de gangbang-hoofdstad van Nederland.

Fotografie Alexander Schippers

In Den Haag, midden in de Schilderswijk, staat het Bananas Love Hotel. Bananas is niet zomaar een hotel, met een lobby, een barretje, een restaurant en een aardig dametje aan de balie dat je uitlegt waar de leukste toeristische trekpleisters van de stad zijn. In Bananas kom je niet om te logeren, in Bananas kom je om te neuken. En niet zo’n klein beetje ook. Je kunt er een kamer huren voor met zijn tweeën, of voor met zijn zevenen. Zo nu en dan zijn er sm-feestjes of andere orgieën, en één keer per maand wordt er een wat feestelijkere Vipgangbang georganiseerd of, zoals het vermeld werd op de website vipgangbang . nl : ‘een botergeile start van het nieuwe jaar’. De line-up liegt er in ieder geval niet om, met onder anderen Lady X, een heerlijke stoute milf die van seks nooit geen genoeg krijgt en Rowena, een knappe exotische verschijning met superinzet.

De deur wordt opengedaan door Martin, de organisator van de avond. Hij begroet me joviaal en breeduit lachend. Enthousiast laat hij me de ruimtes zien waar het vanavond gaat gebeuren. Hij stelt me voor aan de barman en aan de vrouw die vandaag het buffet bereid heeft. ‘Wij zorgen altijd dat er lekker te eten is. Op veel gangbangs kun je alleen maar wat chips of wat nootjes krijgen, maar kijk maar eens hier: de Indische rijsttafel staat gewoon al klaar, hoor. Zelfgemaakte gehaktballetjes, bami, lekker kroepoek erbij, sateetjes.’

Maar wat is nou precies de romantiek van zo’n gangbang?

‘Nou ja,’ begint Martin te vertellen, ‘ik vind vooral de sfeer en zo, alles eromheen, dat je hier wat jongens leert kennen, en zo. Ik vind het leuk om te organiseren. Je brengt toch ook gewoon mensen bij elkaar.’

En hoe dan?

‘Heel braaf. Wij doen hier alles volgens de regels: iedereen is getest bij de GGD, we hebben allerlei vergunningen, we schenken geen sterke drank, drugs zijn verboden, dat werk. Dames doen dit helemaal vrijwillig, en ze krijgen toch ook een vergoeding.’

Oh? En waar moet ik dan aan denken, aan een vrijwilligersvergoeding?

‘Dan hebben we het over een paar honderd euro. Hangt ook een beetje af van het aantal mannen dat er komt, natuurlijk. Kijk, geld speelt natuurlijk mee bij de meiden, maar – en dat zullen de heren straks ook beamen – die meiden vinden het ook gewoon heel erg leuk om te doen. Ik heb hier zelfs iemand die neemt haar vriend mee, die mag er ook gewoon bij zijn.’

En die doet ook mee?

‘Nee, nee, zij vindt het gewoon fijner als hij in de buurt is. Dus, nou ja, prima toch? Dus hij gaat lekker aan de bar zitten, hij pakt een biertje, een hapje, en dat is allemaal oké. Enneh… Nou ja, het is gewoon top.’

Stilte voor de storm

Martin stelt me voor aan Leo, Wesley, Evert en Diederik, vier van zijn vaste bezoekers. Gebroederlijk staan ze aan de bar, als een soort dartclubje dat in het café wacht tot de tegenstander komt.

Waarom toch in ’s hemelsnaam dan gangbangen? Je kunt toch ook bij een sjoelvereniging gaan?

Alle mannen beginnen hard te lachen. Er wordt meewarig met het hoofd geschud. Diederik slaat Evert lachend op zijn schouder, terwijl hij ‘sjoelvereniging’ mompelt. Ik opperde een vreemde hobby, zoveel is duidelijk.

‘Kijk,’ legt Leo uit, ‘thuis met je vrouw heb je seks, en dat is allemaal leuk en aardig – ook niks mis mee – maar wat je hier hebt? Dat is gewoon porno. Hier krijg je gewoon een avond lang vette porno. En niet alleen dat, het is ook nog eens gewoon razend gezellig.’

‘Inderdaad,’ beaamt Evert. ‘Wat zou jij doen, dan? Je gaat lekker naar het café, je treft wat maten, je drinkt een pilsie, je stapt eens de jacuzzi in, en als je zin hebt neuk je gewoon de lekkerste wijven van de stad. En het eten is ook nog eens top.’

Nee, ja, als je het zo bekijkt.

‘Nee, maar je kunt natuurlijk ook gaan sjoelen, haha.’ De televisie in het midden van de kamer verspringt ineens van filmpje. Waar er eerst nog een vrouw aan het masturberen was met een grote blauwe dildo, wordt het scherm nu gevuld door een blonde naakte mevrouw die met een gelukzalige glimlach een soort paardenzadel uit een kartonnen verpakking haalt. We kijken met zijn allen naar de mevrouw en haar apparaat.

Ineens humt Wesley goedkeurend.

‘Ik weet wel wat dat is, hoor.’

Oja? Vertel?

‘Ja, dat is een Sybian. Dat komt uit Amerika. Dat is een mooi dingetje hoor. Dat vinden de vrouwtjes geweldig. Kijk.’

De vrouw op de televisie pakt het apparaat nog verder uit. Op de bovenkant van de Sybian zit een soort heel grote roze dildo vastgeplakt. De mevrouw zet het apparaat op de grond en gaat op de dildo zitten. De mannen om me heen beginnen te lachen.

‘Ja,’ vult Wesley zichzelf nog maar eens aan. ‘Ja, dat is een mooi apparaatje, toch. Kijk nou toch eens. Dat vinden ze lekker, hoor.’

Gezamenlijk kijken we toe hoe de vrouw langzaam maar zeker tot een hoogtepunt komt. Eventjes is het stil in het groepje. Dan komt Martin er weer bij staan. Hij gebaart de mannen dat het gaat beginnen, dus dat ze zich kunnen klaarmaken. Een paar minuten later komen ze gedoucht en wel binnenlopen. Evert en Diederik in een handdoekje, Leo in een kleine zwarte onderbroek en Wesley in zijn blootje. Martin geeft ze een glaasje prosecco. Dan beginnen ze allemaal een bordje bami op te scheppen. Langzaam vult het feestje zich met een man of dertig, en een vrouw of zes. Sommigen eten eerst wat, anderen beginnen meteen aan het echte werk.

Bier en tieten

Aan de bar in de Engelse kamer is ook Nico, de vriend van een van de vrouwen, aangeschoven. Lacht en praat veel en enthousiast. Nico, de barman en ik vormen een zeldzaam drietal van geklede mannen. Langzaam maar zeker vult de ruimte zich met naakte mannen. Op bed ligt een mevrouw die gebeft wordt door een kale man met een klein zwart onderbroekje aan, een meter achter ons wordt er een meneer met een snor en een harige rug gepijpt door een licht getint meisje, waarvan ik vermoed dat het de aangekondigde exotische Rowena is, met superinzet. Ook Martin komt aan de bar zitten. Hij vertelt dat er elders in de stad ook een gangbang is, terwijl iedereen weet dat er de laatste vrijdag van de maand een Vipgangbang hier, in Bananas is. ‘Daar snap ik nou dus niks van,’ verzucht Nico. ‘Ik snap niet dat alle gangbangs niet gewoon samenwerken. Waarom moet die andere gangbang nou óók op deze vrijdagavond? Waarom kan niet iedereen elkaar gewoon lekker helpen? Nu zit je elkaar alleen maar dwars.’

‘Ik begrijp het ook niet,’ mompelt Martin, een beetje teleurgesteld. ‘Ja, er komen toch wel genoeg mensen hoor, en zóveel bijt het elkaar natuurlijk niet; ik bedoel, wij zijn natuurlijk toch wel een specifieke gangbang. Wij doen het met de Vipgangbang toch net wat anders. Mensen komen toch speciaal ook voor de gezelligheid. Voor de kwaliteit van het eten, voor de dames. Maar toch. Toch is het jammer.’

Even is Martin stil. Ook Nico zwijgt even, en neemt een slok van zijn bier. Er komt een naakte meneer aan de bar staan, om een biertje te bestellen. Niemand kijkt op.

‘Zo, jongens, dat is me toch een uitstekend tankje!’ roept de man enthousiast, terwijl hij naar het thuistapje op de bar wijst. ‘Zo zou ik er thuis ook wel een willen!’ Terwijl hij half op een barkruk gaat zitten, legt hij een handdoek half over zijn geslacht heen.

‘Ja ja,’ antwoordt de barman. ‘Eigenlijk zou je er zo een ook mee moeten kunnen nemen op reis.’

Aan de bar wordt instemmend geknikt.

De barman zegt dat hijzelf ook wel graag Amstel drinkt. Nico zelf houdt wel van Dommelsch, maar ook wel van een Hertog Jannetje op zijn tijd. Achter ons wordt Rowena op z’n hondjes genomen door de man met de snor. De kale meneer op het bed, verderop in de kamer, wordt inmiddels bijgestaan door vier andere mannen. Samen hebben ze zich ontfermd over één vrouw, die van tussen en onder alle mannenlijven af en toe luid en goedkeurend kreunt.

‘Hertog Jan!’ glundert de blote man, terwijl hij een slok van zijn bier neemt en zich tot mij wendt. ‘Dat vind ik nou mooi, dat je daar over begint. Weet je wat ik ooit gedaan heb?’

Nou?

‘Ik ben ooit naar een rondleiding geweest, in de fabriek van Hertog Jan. Geweldig is dat! Kun je echt alles zien, het hele brouwproces. Machtig interessant is dat.’

Rechtstreekse leiding

Achter ons zijn er ook bij Rowena een paar mannen aangesloten. Terwijl de blote man aan de bar met Nico en Martin verder praat over rondleidingen bij de bierbrouwerij, wordt Rowena getowerbridged, terwijl er een jongen met een tattoo op zijn bovenbeen met beide handen met haar tepels speelt.

‘Maar kun je daar gewoon helemaal in?’ vraagt Nico aan de blote man.

‘Eerlijk waar! Prachtig! En zal ik je nog eens wat moois vertellen? Er loopt daar vanuit de brouwerij een rechtstreekse leiding naar het café ernaast. Komt het bier gewoon letterlijk recht uit de ketel. Geweldig! Moet je ook eens doen!’

Aan de bar wordt driftig meegeknikt. De blote man heft zijn glas nog eens en drinkt zijn bekertje bier leeg. ‘Nou,’ verzucht hij, terwijl hij zijn lege bekertje op de bar zet. ‘Ik ga nog even aan de slag.’