Revu was op het seksfeest van een Oekraïens parlementslid

Haar dagen als hostess liggen ver achter haar, toch liet onze Marith Iedema zich verleiden om op een bijzonder verjaardagsfeest haar opwachting te maken.

Ik werd gebeld door een vriendin met de vraag of ik tijd had voor een klus als hostess. De dagen dat ik mijn brood hiermee verdiende, liggen ver achter me. Godzijdank. Want er is weinig vervelender dan fungeren als veredelde decoratie op een evenement. Ik bedankte vriendelijk. Tot ze me vertelde wat de avond inhield. Een hoge pief uit het Oekraïense parlement gaf een privéfeest. Wie het was, kan ik helaas niet vertellen. Net als alle andere aanwezigen moest ik een geheimhoudingsverklaring tekenen. Tipje van de sluier: als je je enigszins interesseert voor politiek ken je hem. De beste man was jarig, had de hele wereld gezien en was toe aan iets nieuws. Iets abnormaals. Iets dat hij zich twintig jaar later nog zou herinneren. Dus gaf hij een erotisch feest in the city of sex: Amsterdam. Er zouden zestig gasten komen en zeventig acts plaatsvinden. Iedereen die Wasteland maakt tot de hysterische boel die het is, door extremiteiten uit te voeren op en naast het podium, was van de partij. Je snapt: dit liet ik niet aan me voorbijgaan.

Jehova’s

Terwijl ik omgetoverd werd tot dienstmeisje – compleet met zwabber – stroomde de backstageruimte van het Frascati Theater langzaam vol. Ik zag travestieten met gekleurde pruiken tot hun billen, meesters, meesteressen en slaven die ik herkende van eerdere reportages. Twee vrouwen die samen evenveel wogen als een volwassen olifant maakten zich gereed voor hun ‘eet-act’ (lees: de hele avond in een hoek van de zaal taart in hun mond proppen). Homo’s met lijven die niet zouden misstaan op een campagneposter van Calvin Klein dartelden in slips door de kleedkamer. Een dame die ik afgelopen Wasteland aan vleeshaken had zien hangen, bracht eyeliner aan. Naast me waren drie mannen van 1.20 meter verwikkeld in een heftige discussie. ‘Dat ga ik écht niet doen joh,’ ving ik op. De kleine man bleek een Jehova’s getuige en was net als zijn eveneens gelovige collega verkeerd gebrieft. De twee keken ontdaan. Er was ze net verteld dat ze halfnaakt aan een ketting over de grond gesleept zouden worden door een reuzenvrouw. Dat zou Jehova nooit goedkeuren. Zwaar beledigd vertrokken ze.

Rond een uur of negen arriveerden de genodigden. Oostblokkers staan al niet bekend om hun spontaniteit. Dit overduidelijk steenrijke publiek sloeg alles. De een was nog norser dan de ander. Stuk voor stuk vermeden ze oogcontact, ook wanneer drank werd aangereikt. De gasten kregen een rondleiding door de kelder van het theater. Hun telefoons mochten ze niet gebruiken, net zomin als wij, om eventuele chantage in de toekomst te voorkomen. Beneden werden slaven afgetuigd door mannen met doorschijnende latex maskers, er werd aan voeten gelikt, mensen hingen in schavotten en werden vastgebonden aan andreaskruisen.

In een ruimte bovenin het theater lagen vrouwen van lichte zeden in weinig verhullende outfits op bedden en banken. Ze vleiden zich tegen de Oekraïense mannen aan, wat ze kwamen te staan op woedende blikken. Vooral de ‘vrouwen van’ konden er niet om lachen. De meisjes gingen vrolijk verder met aanranden.

Glitters, dildo’s en veren

Entertainers hoefden zich niets aan te trekken van tegensputterend publiek, was vooraf verteld. Aan het einde van de rondleiding begon in de bovenzaal de show. Kosten noch moeite waren gespaard. Confetti-kanonnen gingen af, drank vloeide rijkelijk, het eten was van hoog niveau en de vloer lag bezaaid met glitters, dildo’s en veren. Alleen de sfeer ontbrak. Vol afschuw keken bezoekers naar een man die een buttplug met een staart eraan in zijn anus geduwd kreeg door een sm-meesteres. Blaffend rende hij op handen en knieën over het podium terwijl de vrouw hem zo hard met een zweep sloeg dat het bloed op zijn rug verscheen. Steeds meer gasten vertrokken hoofdschuddend. Het jarige parlementslid trok zich hier weinig van aan. Al cancelde hij wel op het laatste moment de wedstrijd fistfucking. Als een van de weinigen leek hij zich te vermaken. Ook toen de knappe homo’s op rolschaatsen rondjes door de zaal reden terwijl ze zich aftrokken, lachte hij vriendelijk. Wauw, deze man durft, dacht ik terwijl ik zwaaide met mijn zwabber en om me heen keek. Overal stonden naakte mensen. Het contrast met de Oekraïners, gehuld in driedubbele pakken en stijve jurken tot over de knie, kon niet groter.

De avond werd afgesloten met een lapdance van een goud geschilderde naakte vrouw. Enthousiast drukte ze haar geslachtsdelen in het gezicht van het parlementslid. De ongeveer twintig inmiddels aangeschoten overgeblevenen – onder wie zijn vrouw – vonden het mooi. Hier en daar begon zowaar iemand te dansen. Een ervaring rijker, en heel wat vrienden armer, verdween het Oekraïense parlementslid even later de Amsterdamse nacht in.