Reportage: backstage bij fetisjfeest Wasteland

Wasteland is een verkleedpartij voor volwassenen die uitkomen voor hun diepste verlangens. Ze kunnen er doen en laten wat ze willen, er is geen plek voor schaamte. Thom Mandos hees zichzelf met hulp van een beetje glijmiddel in een latex pakje, en keek zijn ogen uit. ‘Dit voelt niet eens zo slecht.’

Fotografie Gerard Wessel Het hele avontuur begint een paar weken voor het feest. Op aanraden van de organisatie bezoek ik Mr B, een fetisjwinkel gespecialiseerd in kinky kleding voor mannen. Ik ontmoet manager Danny na sluitingstijd in zijn zaak op de Warmoesstraat in Amsterdam. Hij zoekt een passende outfit voor me uit – latex met fluor blijkt het helemaal te zijn tegenwoordig. ‘Het moet zitten als een condoom,’ verklaart hij de strakke snit van het pakje. Ietwat onwennig probeer ik me naakt in het broekje te worstelen, en dat blijkt minder makkelijk dan gedacht. Het bijpassende hemd is al helemaal een drama en ik ben nu al benieuwd hoe ik dit, alleen op mijn hotelkamer, aan ga krijgen.

Vuurspuwende dildo’s

Als het eind november eindelijk zover is, ben ik redelijk nerveus. Een aantal kennissen heeft me al voorbereid op het ergste. Vuurspuwende dildo’s van een meter, naakte vrouwen én mannen en nog veel meer; dat is Wasteland, volgens een van mijn kennissen. Zijn woorden in combinatie met de toch wel erg weinig verhullende outfit maken het er niet beter op. Als ik het pakje aan heb, lijkt het net of alles gekrompen is. Erg comfortabel voel ik me er niet in. Om niet halfnaakt over straat te hoeven na afloop van het feest, trek ik toch maar even een joggingbroek en shirt over mijn outfit aan.

Eenmaal aangekomen bij het feest, net voor de deuren openen, lach ik nog enigszins gegeneerd als ik de eerste blote borsten zie. Om me een beetje op mijn gemak te voelen, begin ik maar meteen met het eerste biertje. Backstage heerst een relaxte sfeer. Waar ik me ongemakkelijk voel, lijkt het voor iedereen die zich er omkleedt de normaalste zaak van de wereld. Overal naakte vrouwen om me heen, en echt geen lelijke; ik kijk mijn ogen uit. Om te wennen en verkennen, loop ik met fotograaf Gerard even een rondje door de grote ruimte waar het zo helemaal los gaat.

Lees het volledige verhaal via Blendle.