Een dubbele dosis Iggy Pop

De oervader van de punk staat vol in de spotlights dankzij een docu van Jim Jarmusch en een fabuleuze concertfilm van zijn laatste tour.

Bowie, Prince, Toots. Zomaar een greep uit het lijstje Groten Die Dit Jaar Zijn Heengegaan. Gelukkig, dacht het Nobelprijscomité, hebben we Dylan nog. Doe ons toch maar Iggy Pop. Ook zo’n legende die vooralsnog op z’n poten blijft staan, en een stuk minder chagrijnig dan die valszingende kraai.

Lees ook: Dit krijg je dus als je Queens of the Stone Age, Iggy Pop en Arctic Monkeys mixt

Met zijn Stooges sloeg oerpunker Iggy een dikke gapende krater in het toch al zo ruige muzieklandschap van eind jaren zestig. Daarmee maak je vrienden voor het leven. Zoals Josh Homme (over wie straks meer) en Jim Jarmusch.

De maker van nogal aanstellerige arthousefilms hangt met Gimme Danger schaamteloos de fanboy uit. Voor Jarmusch’ doen is zijn docu vrij rechttoe rechtaan, met vooral veel pratende hoofden en sterke verhalen en, helaas, weinig livebeelden uit den ouden doosch. (lees verder na de video)

https://www.youtube.com/watch?v=6fgiW_S2Hgk

Edoch niet getreurd, want wie Pop op een podium wil bewonderen, wende zich tot de concertfilm Post Pop Depression: Live At The Royal Albert Hall. De ijzersterke rockplaat waar Iggy Pop en Josh Homme begin dit jaar mee verrasten, werd gevolgd door een reeks orgastische liveshows.

Voortgestuwd door een vloedgolf adrenaline en testosteron gaf Pop in onder meer Amsterdam en Londen enkele van de allerbeste (en misschien ook laatste) optredens van zijn 69-jarige leven weg. Machtig mooi spul van een machtig taai kereltje.

Danny Koks

??? (Gimme Danger)

????? (Post Pop Depression Live)

https://www.youtube.com/watch?v=D9srgtTTVwk