Deze week in Nieuwe Revu (nr. 41)

Twee maanden geleden werd de cover van Nieuwe Revu opgesierd door een agressief ogende, kale man. Type-‘die wil je niet...

Twee maanden geleden werd de cover van Nieuwe Revu opgesierd door een agressief ogende, kale man. Type-‘die wil je niet in een donker steegje tegenkomen’: zwarte capuchontrui aan, sjaal om de nek en een hoop mensen met vlaggen en spandoeken achter zich.

‘De bezorgde burger radicaliseert’ stond er ietwat eufemistisch over de foto. Eigenlijk bedoelden we gewoon te zeggen dat die enge neonazi’s moeten opflikkeren en niet zo panisch moeten doen over een paar buitenlanders die hun geluk zoeken in onze tamelijk geslaagde samenleving.

In het artikel merkt een deskundige op dat radicaal-rechts wordt ingehaald door burgers die nog een stapje verder gaan. Het is in de journalistiek net als in het verkeer: als je naar rechts kijkt, moet je ook naar links kijken, en dat is precies wat we deze week doen.

Lees op BLENDLE: Links-radicalen zijn op oorlogspad

 

Journalist Jordi Kloos sloeg linksaf en dook in de wereld van radicaal-links, dat dankzij een reeks gewelddadige bankovervallen en rellen tegen hun ideologische tegenstanders op rechts weer volop in de spotlights van politie en veiligheidsdiensten staat.

 

Even los van de vraag of het zinvol is om rechts ‘rechts’ te noemen en links ‘links’ – want hoezo is mensenhaat een puur rechts thema en waarom heeft links het monopolie op het milieu, om maar eens een paar stokpaardjes van stal te halen – beide radicale stromingen hebben één ding gemeen: ze zijn extreem link.

Een politieke stroming waar ‘extreem’ voor staat is gewoon hartstikke fout, klaar. Hoe link extreemlinks is, leest u op pagina 26 en verder.