Streek van de week: over de rooie

Nieuwe Revu bericht wekelijks over belangwekkend nieuws uit de regio. Deze keer zoomen we in op de Limburgse antiquair Rooie Toon, aan wiens bed vorige week onverwachts twee spoken uit het verleden opdoken.

Tekst: Danny Koks

Kort door de bocht draait het leven van Toon van H. (61) uit Echt om twee dingen: antiek en moord. Althans, pogingen daartoe. Althans, vermeende pogingen daartoe. De Limburgse antiekhandelaar met de prachtige penozebijnaam Rooie Toon werd vorige week dinsdagochtend om half tien van zijn bed gelicht door de politie. En niet vanwege een openstaande parkeerboete. Bij het korps Oost-Brabant was een tip binnengekomen dat Toon liquidatieopdrachten had uitgezet tegen Paul van Hilten, advocaat-generaal bij het gerechtshof in Den Bosch en Fons Wijers, rechercheur bij de FIOD.

Voor de antiquair was het een déjà-vu. Dertien jaar geleden werd hij ook al eens opgepakt voor het beramen van moordaanslagen op Van Hilten en Wijers. Eerstgenoemde was toen nog officier van justitie in Roermond en in die hoedanigheid belast met zware criminaliteit in Noord- en Midden-Limburg. Fons Wijers werkte in die tijd als liaison-officier in Parijs en hield zich bezig met het opsporen van internationale antieksmokkelaars. Wijers had Rooie Toon al een tijdje in het vizier. Hij zou antieke kunstschatten doorverpatsen die uit kastelen en landhuizen in Frankrijk waren geroofd.

Lees ook: Streek van de week: Omroep wespennest

Alsof Rooie Toon door die aanklacht al niet genoeg aan z’n hoofd heeft, krijgt de Centrale Inlichtingen Eenheid in oktober 2003 ineens een merkwaardig telefoontje. Toon heeft een moordmakelaar ingeschakeld die in het oosten van Duitsland mannetjes ronselt die Van Hilten en Wijers moeten kaltstellen, beweert deze anonieme tipgever. De politie pakt de antiekhandelaar in december van dat jaar met veel machtsvertoon op. Bij de huiszoeking nemen ze, behalve de administratie en twee auto’s, ook 24 vuurwapens in beslag – van dubbelloopshagelgeweren tot een machinepistool met duizend kogels.

Weer een maand later, in januari 2004, staan Rooie Toon en Paul van Hilten oog in oog in zittingszaal A te Roermond. De officier van justitie heeft zich omringd met bodyguards en ziet er gespannen uit. Da’s niet zo gek, vanwege de moordplannen zitten hij en zijn gezin al weken ondergedoken. Volgens Toon zijn die vermeende liquidaties een hersenspinsel van Nico I., een voormalig zakenpartner met wie hij gebrouilleerd is geraakt over een antieke Engelse klok. Deze Nico zou in 2001 zélf hebben geprobeerd om de antiekhandelaar om te laten leggen, ware het niet dat de Rooie die aanslag overleefde. De mislukte moordaanslag op de antiekhandelaar is tot op de dag van vandaag niet opgelost.

De hele zaak tegen Rooie Toon loopt uiteindelijk met een sisser af. Voor het overtreden van de wapenwet krijgt hij in 2006 drie maanden cel, maar zowel de heling van gestolen antiek als de dubbele liquidatiepoging krijgt het OM niet rond. Des te merkwaardiger is het dat de antiquair na tien jaar betrekkelijke rust volgens de politie weer met plannen rondloopt om zijn vroegere vijanden Van Hilten en Wijers een kopje kleiner te laten maken. Toons advocaat Ludo Hameleers doet het liquidatieplan dan ook af als een broodjeaapverhaal: ‘Een ezel stoot zich geen twee keer aan dezelfde steen, het OM blijkbaar wel.’ Wordt vervolgd.