Being Dafne Schippers; gemaakt om te vliegen

Het duurde 68 jaar voordat Nederland weer een sprintkoningin kon afvaardigen met uitzicht op meervoudig olympisch succes. Portret van blonde godin Dafne Schippers, meedogenloos als de beul die een vonnis moet voltrekken. ‘Het geeft mentale rust om maar één onderdeel goed te doen. Knallen en klaar.’

Tekst: Kees Kooman

In de loop van het jaar 2002 betrok de familie Schippers (vader: fysiotherapeut, moeder: onderwijzeres) een woning aan het mooiste park van Utrecht. Hier begint het succesverhaal van Dafne, de jongste en felste van drie buitenkinderen, altijd in beweging en daarmee onbewust bezig met wat misschien ooit zou kunnen leiden tot uitblinken.

Een onderdeurtje, waarvan op basis van fysieke wetten van de topsport, eerlijk gezegd geen bijzondere prestaties als atlete konden worden verwacht. Naar verwachting zou het meisje nooit langer kunnen worden dan 1.65 meter. Van jongs af aan leerde zij zich staande te houden als jongste van een familie, waarin presteren met de paplepel werd ingegoten. Met haar karakter was het een gemakkelijke opgave.

https://www.youtube.com/watch?v=yQGzMD8GDu8

Veertien jaar later is Dafne Schippers een van de bezienswaardigheden in wat geldt als belangrijkste olympische sport. Ze beschikt niet alleen over een door moeder natuur gevormd lichaam dat dichters tot dichten brengt, maar bezit tevens de even magnetische als magische aantrekkingskracht dat nogal koud prozaïsch kan worden omschreven als ‘persoonlijkheid.’ Waarom zij wel, en anderen niet, of in elk geval veel minder? Dat is een van de geheimen in de wereld van de absolute toppers in bedrijfsleven, kunst en cultuur of het koningsnummer van de moeder aller sporten.

Fanny en Dafne

Het fenomeen uit Utrecht denkt daar zelf helemaal niet over na en vindt alle aandacht eigenlijk maar overdreven. Zoals dat waarschijnlijk geldt voor alle bofkonten die in het leven zijn aangeraakt door de toverstaf van uitzonderlijke gave en geluk. Dat begon in haar geval bij de groeispurt, vanaf haar dertiende. Vriendjes waren altijd een kop boven haar uitgestoken en nu opeens, tegen alle verwachtingen in was ze toch begonnen te groeien. Een natuurverschijnsel dat pas stopte bij 1.79 meter.

De vechtlust en de competitiedrang, noodzakelijk om zich niet te laten kleineren door haar eveneens ambitieuze zus Sanne (voetbalster) en broer Derek (voetballer, met ooit zicht op een profcarrière), was in de loop der jaren alleen maar aangewakkerd. En altijd was daar het park. Zes grote hinkelpassen en je was er, een uitnodiging om te bewegen en in haar geval het liefst zo snel mogelijk.

https://www.youtube.com/watch?v=QmorZbF3hyU

Een van de belangrijkste jeugdherinneringen, zo vertelt de wereldkampioene, is de aantekening in een schrift dat ze pas veel later terugvond. ‘Op de sprint van alle jongens gewonnen’, stond er in de hanenpoten die horen bij het handschrift van een kind van negen.

Ze begrijpt inmiddels goed dat het die kleine, ogenschijnlijk onbeduidende souvenirs zijn die glans geven aan een levensverhaal dat wat haarzelf betreft simpel is: je bent jong, je bent goed en je wilt wat. En dat is het dan. Een beetje vergelijkbaar met wat De Vliegende Huisvrouw Fanny Blankers-Koen na de Olympische Spelen van Londen in 1948 zei ter verklaring van het viervoudig gouden succes: ‘Kan ik het helpen dat ik van die lange benen heb?’

Lees het complete verhaal op BLENDLE

https://www.youtube.com/watch?v=NLetKwaaMMU