'Jerry Afriyie heeft met zijn roetveegpieten een Zwarte Pyrrusoverwinning geboekt'

Van harte met je schijnzege, Jerry Afriyie. De NTR en gemeente Apeldoorn vervangen Zwarte Piet voor ‘roetveegpieten’ tijdens de landelijke intocht van Sinterklaas. ‘Tranen van vreugde,’ twitterde je over je geslaagde aanslag op onschuldige Nederlandse cultuur. Andere activisten lieten weten deze stap niet voldoende te vinden, want voor sommigen is het nooit genoeg. Het gaat niet om Piet: het gaat om culturele machtsverhoudingen waarbinnen enkelen zich chronisch tekort gedaan voelen.

Het afschminken van Zwarte Piet is een fopoverwinning in die strijd. Zwarte Piet is geen racisme, want het Sinterklaasfeest heeft geen racistische motieven, en geen repressieve geschiedenis. Ook de karikaturale kantjes die Piet in sommige verbeeldingen een naar smaakje gaven, zijn er al lang af.

Het activisme tegen het verkeerde symbool heeft geen racisme bestreden, maar het woord van alle waarde gestript: ineens waren alle Nederlanders ‘racisten’, die een ‘racistisch’ feest vierden. Het klopt niet, want het is niet redelijk. Racisme is uit alle wetten en nagenoeg uit de cultuur – hoe vaak onaardige ontmoetingen in het sociale verkeer ten onrechte als zodanig worden uitgelegd. In Zwarte Piet zit het al helemaal niet.

Wat krijgen we nu terug voor deze kansloze concessie op onze nationale volkscultuur? Helemaal niets. Matig Sinterklaascadeau, Jerry. Heeft dit land je echt zó slecht behandeld? Je kan naar Nederland kijken als een land vol kansen, of als land vol naarlingen. Kennelijk zijn kansen aan jou niet besteed, en liggen naarlingen dichter bij je aard.

Als je ook maar de helft van je niet aflatende energie tegen de Nederlands cultuur had gestoken in een bijdrage áán de Nederlandse cultuur, had het hele land je omarmd. Want zo zijn Nederlanders. Maar ja, dan kun je geen ‘racisme’ meer claimen, en wat ben jij zonder je huidskleur en het tranenverhaal van je voorvaderen? Een talentloze rijmelaar die zijn eigen tekorten op andermans cultuur afschuift. Meer niet.

Nu word je gehaat, en je denkt nog dat je gewonnen hebt ook. Er zit geen heldhaftigheid in gehaat worden. Maar je hebt de afkeer die je oproept gekoppeld aan huidskleur, zodat je voor altijd het vermeende Nederlandse racisme kunt claimen als het anker dat jou aan de grond houdt. Dat is je winst. In de strijd tegen dat zogenaamde racisme, is dit slechts een druppel op de gloeiende plaat van de geschiedenis, maar een emmer rancune in de schoen van alle kindervriend minnende gezinnen. Je hebt een Pyrrusoverwinning geboekt. Een Zwarte Pyrrusoverwinning.