/https%3A%2F%2Fcdn.pijper.io%2Fsource%2Frevu%2F2%2F2016%2F08%2Fmeer-nominaties-dan-voorheen-sonja-barend-award.jpg)
De onderschatte Belgische schrijver Herman Brusselmans maakt korte metten met overschatte personen uit de wereldgeschiedenis.
Zij werd geboren te Amsterdam op 29 februari 1940 als dochter van Abraham Barend, een verkoper van knikkers in bejaardentehuizen, en Toos Tukkema, een naaktdanseres op sleepboten. Op school ging het niet goed, toen Sonja negen was kreeg ze het voorstel om het baantje over te nemen van haar moeder, die rachitis in haar knieën had gekregen. Sonja weigerde en ging in een bank werken, waar ze centen moest tellen en nog eens tellen en nog eens, want iedere keer telde ze verkeerd.
Toen werd ze ontdekt door een headhunter van de televisie, die vond dat ze wel een smoel had voor op de buis. In die begintijd van de televisie had ongeveer iedereen een smoel voor op de buis, dus vandaar. Eerst werd ze omroepster (met als bekendste zin: ‘Goeieavond dames en heren’), en daarna presenteerde ze voor de VARA de show Fenklup, waarin gewone Nederlanders hun idool mochten ontmoeten, bijvoorbeeld Ruud Vormbeugel, een melkboer uit Zaandam, die Elvis Presley mocht ontmoeten. Een ontmoeting waarvan Presley naar het schijnt niet onder de indruk was. De regisseur van de show was Ralph Inbar. Het was in die dagen enorm in de mode dat de eerste de beste regisseur trouwde met de eerste de beste presentatrice en Barend en Inbar traden derhalve in het huwelijk. Toen begon een van de meest overschatte tv-carrières uit de Nederlandse geschiedenis pas goed.
Zo kreeg Barend het programma Sonja Op Maandag in de schoot gegooid. Even zat men, qua titel, in de rats toen het programma naar dinsdag verhuisde, maar iemand (wie precies is nooit duidelijk geweest) stelde Sonja Op Dinsdag voor, een gouden idee. Let op, ondertussen kenden we Barend ook als panellid van Wie Van De Drie?, waarin ze telkens zo moest lachen om de aangebrande homograpjes van Albert Mol dat ze in haar onderbroek piste. Albert Mol piste ook soms in haar onderbroek. Doch vervolgens werd het ernstig met de dubbeltalkshow Barend & Witteman, waarin niemand in z’n onderbroek piste, behalve één keer een gast (André Hazes), die op de koop toe in z’n onderbroek kakte, dus dat was wel een bijzondere aflevering. Het leverde Barend alleen maar meer aanzien op.
Op den duur werd ze tot ‘Koningin van de talkshow’ gebombardeerd, werd ze officier in de Orde van Oranje Nassau en werd de Sonja Barend Award naar haar vernoemd. Dat is de award voor het beste interview van het jaar. De eerste keer werd die uitgereikt aan een interviewer van een plattelandsomroep in Twente, die z’n moeder interviewde omtrent haar aambeien en haar neiging om eieren te leggen. Overigens heeft Sonja Barend altijd geweigerd om plastische chirurgie te laten uitvoeren en daarom ziet ze er tegenwoordig uit alsof ze zonet haar vierhonderdste verjaardag heeft gevierd.