Overschatte mensen: Pablo Picasso

De onderschatte Belgische schrijver Herman Brusselmans maakt korte metten met overschatte personen uit de wereldgeschiedenis.

Spanjaarden zijn allemaal extreme dierenbeulen en daarom moeten we hen van de eerste tot de laatste klootzakken vinden. Ook koning Felipe (mishandelt cavia’s), Miguel Indurain (trekt de poten van duiven uit), Montserrat Caballé (verkracht parkieten), en uiteraard Pablo Picasso, die ouwelijke kale dwerg, die niet alleen ezels en soortgelijke hoefdieren overschilderde in helle kleuren zodat ze uitgelachen werden door andere ezels en andere soortgelijke hoefdieren, maar die ook nog eens uitgroeide tot de meest over het paard getilde kunstenaar van de twintigste eeuw.

Hij werd geboren in de lullige stad Málaga in 1881, als zoon van Rosario Picasso, een verkoper van middeltjes tegen clitorisvocht, en Juanita Picasso-Ombrero, een analfabete huisvrouw die zo klein van gestalte was dat ze de grond kon aanraken met haar neus zonder zich te hoeven bukken. Volgens de overlevering wist Picasso al op tweejarige leeftijd dat hij een kunstenaar was, nadat hij een stuk canvas had volgescheten en met het achterhoofd van z’n tante Ramona de diarree had opengewreven, waarna hij het doek verkocht aan z’n oom Antonio voor een bord balkenbrij. Omdat hij autodidact wilde worden, ging hij niet naar school en bracht hij z’n tijd zoek door cavia’s te mishandelen, de poten van duiven uit te trekken, parkieten te verkrachten, en nog erger: te schilderen en te beeldhouwen.

Lees ook: Overschatte mensen: Johan Cruijff

Om gelijkgestemde idioten te ontmoeten, verkaste hij naar Parijs, waar hij een armoedig kamertje betrok samen met een andere slechte schilder, Alphonse Cruelle, een homoseksueel die al een erectie kreeg als een man naar hem riep: ‘Pain Grecque dans ton culle, imbécile.’ Picasso zelf was hetero, en wel op de geijkte manier in die dagen: vrouwen zo beroerd mogelijk behandelen. Hij bedroog hen, sloeg hen tegen hun smoel, droeg hun ondergoed en hielp nooit bij de afwas. Aan de krant La Parisienne Nouvelle verklaarde hij hieromtrent: ‘Ik vind afwas erg vies, vandaar.’

Hij ging jammerlijk door met schilderen, onder andere het om de een of andere reden beroemde schilderij Guernica, dat de oorlog wilde uitbeelden, maar slechts een paar onhandig aangebrachte vegen, strepen en vlekken uitbeeldde. Vervolgens begon z’n blauwe periode, bijgenaamd z’n groene periode. Dat kwam omdat hij in plaats van blauw groen gebruikte. Verder moet je er niks achter zoeken. Z’n beroemdste schilderij, naast het mislukte Guernica, werd het fiasco Les Demoiselles d’Avignon, waarop hij evoceerde hoe een paar temeiers uit Avignon een middeltje tegen clitorisvocht uitprobeerden en daarbij hun kut in de fik staken. Voor de rest heeft Picasso niet veel meer uitgevreten. Hij stierf zoals hij geleefd had: als een ouwelijke kale dwerg.

Herman Brusselmans

https://www.youtube.com/watch?v=ExCQZ940Rbw