‘Peter Bosz is vrij en genegen om in te stappen in de ravage die Oranje heet’
Na afloop van Turkije-Nederland bleef Edwin Struis met een berg onbeantwoorde vragen zitten. Die hem allemaal naar hetzelfde antwoord leidden: exit De Boer, enter Bosz. ‘Eindelijk weer voetbal in de geest van Johan Cruijff aan de hand van een trainer die weet wat er speelt in het internationale topvoetbal.’
Daar kwam ie weer aangesukkeld, losgeweekt van de dug-out. Als een zombie in een B-film. Ogen diep verscholen in de kassen en met dat gebit is ook iets aan de hand. Gretig zoomde de Turkse regie in op die arme Nederlandse bondscoach, die even dacht dat ie weer in dienst was van Crystal Palace of Internazionale. Wat ie kwam doen aan de zijlijn, geen idee. Misschien had Frank de Boer die zelf ook wel niet, maar heeft ie ergens gelezen dat coaches niet achterover in de dug-out dienen te zitten, maar af en toe een wandelingetje moeten maken. Ook goed voor de stappenmeter.
Ach, straks zijn we weer een endje verder en hebben makkelijke zeges op de al even trage vaccineerders van Letland en de bewoners van apenrots Gibraltar ons alweer in slaap gesust, maar na afloop van Turkije-Nederland bleef ik met een berg onbeantwoorde vragen zitten. Waarom een hele nieuwe rechterflank installeren? Waarom Donyell Malen als linksbuiten opstellen, terwijl die daar twee seizoenen geleden voor het laatst heeft gespeeld? Waarom altijd maar weer vasthouden aan Marten de Roon, voor tegenstanders de ideale persoon om in balbezit te houden? Waarom pas wisselen als het al bijna te laat is? Waarom niet gewoon Maarten Stekelenburg tussen de palen gezet als rustpunt in plaats van fladderaar Krul? Waarom na afloop concluderen dat het niet lag aan de instelling van de spelers terwijl het daar duidelijk wel aan schortte? En als een 35-jarige ijzervreter als Burak Yilmaz al drie keer tegen ons weet te scoren, hoeveel goals gaat straks Erling Haaland dan wel niet maken? Een stuk of zeven? Het duizelde me van de vragen en zelfs ’s nachts ging het mis toen ik in m’n dromen allerhande zombies om me af zag komen met rare gebitten.
Maar er is een antwoord op alle vragen. Een remedie voor alle klachten die niet toevallig sinds vorige week vrij verkrijgbaar is. Want toen werd hem te verstaan gegeven door engnek Rudi Völler (remember EK’88) dat Bayer Leverkusen beter af is zonder hem. Lullig nieuws, uiteraard, maar een zegen voor het Nederlandse voetbal. Peter Bosz is vrij en ongetwijfeld genegen om in te stappen in de ravage die Oranje heet. Eindelijk weer voetbal in de geest van Johan Cruijff aan de hand van een trainer die weet wat er speelt in het internationale topvoetbal. In twee jaar tijd maakte hij van het bleke speeltje van een pillenfabrikant een team dat zich niet alleen plaatste voor de Champions League, maar ook furore maakte met attractief aanvallend voetbal.
Eentje die flink afgeeft op voetbalvervuilers als José Mourinho die van Tottenham een zielloos elftal heeft gemaakt. Bosz noemde de Portugese moppersmurf zijn tegenpool ‘die met antivoetbal probeert ver te komen’, terwijl de man uit Apeldoorn zijn team met maar één opdracht het veld instuurt: ‘Het publiek vermaken, dat is de basis.’
KNVB-directie, doe eens gek en toon voor één keer daadkracht. Bedank Frank de Boer voor niet-bewezen diensten – hij zit er trouwens alweer een half jaar, langer dan z’n periodes bij Palace en Inter bij elkaar – en zet Peter Bosz voor de groep, voordat hij bijvoorbeeld bij Borussia Mönchengladbach tekent. Het is nog niet te laat.
- ProShots