‘Welke gek is er nou boos op borsten?’

Hoewel ik in mijn ogen een tamelijk allround deskundige ben, met een zinnige en intrigerende mening over vrijwel ieder onderwerp, word ik toch meestal gevraagd op te komen draven als er in de media iets te beleven valt rondom het thema ‘borsten’. Dit komt natuurlijk doordat ik vroeger vanwege mijn werk als baas van de Nederlandse Playboy nogal vaak in aanraking kwam – let me rephrase that –, te máken kreeg met borsten en ze kennelijk sindsdien niemand anders hebben kunnen vinden die zo betoverend en respectvol kan vertellen over de schoonheid van het vrouwelijk lichaam.

Dit keer ging het – bij 5 Uur Live – over ‘de nieuwe preutsheid’ en het verdwijnen van blote borsten uit de parken, van de stranden en het straatbeeld in het algemeen. Een jong belegen onderwerp dat recent nieuw leven is ingeblazen door Stella Bergsma, een geestige publicist die er af en toe aardigheid in heeft afbeeldingen van haar blote borsten (en billen, trouwens) op social media te posten. Op die manier protesteert ze op ludieke wijze tegen het preutse en seksistische Instagram, dat (vrouwen)tepels verbiedt, en laat ze in een en dezelfde moeite even de jongens uit, want dat moet af en toe ook gebeuren, vindt Stella. Geen probleem, toch?

Wel probleem, vertelde ze. Ze draagt een shirt met opdruk: ‘Sorry voor de borsten.’

Want de borsten van Stella zijn lelijk. Ze zijn een slecht voorbeeld voor de jeugd. Stella is een aandachttrekker. Een vies wijf en een hoer. Die een enge ziekte moet krijgen. Of een goede beurt, want daar vraagt ze om. Met haar feministische smeerlapperij. En haar hangers. Was getekend: een schuimbekkende meute Gewone Leuke Nederlanders Met Een Bloedhekel Aan Openbare Blote Tieten.

Ik luister en ik vraag me de hele tijd maar af: wat hebben die arme borsten ons toch ooit misdaan? Welke gek is er nou boos op borsten? Mij hebben ze namelijk niets anders dan vreugde gebracht. In mijn beleving zijn borsten juist heel mooi en grappig. Rond, warm en onschuldig. Je kunt er het moede hoofd op te ruste leggen en al je zorgen voor even vergeten. Je kunt er motorbootje mee spelen of doen alsof je een bakelieten radio bedient. Borsten dansen tegen de maat, borsten geven melk, borsten komen in alle maten en vormen, en ja: borsten prikkelen, óók seksueel. En daar zit waarschijnlijk het probleem.

Zou het kunnen dat al die mannen die zo boos zijn op Stella eigenlijk boos zijn op zichzelf? Omdat ze tegen hun zin worden geprikkeld door haar naakte borsten en daar in de beste mannelijke traditie de vrouw ‘die hen verleidt’ de schuld van geven? En dat al die vurige verontwaardiging eigenlijk een kutsmoesje is? Het zou zomaar kunnen, denk ik. Misschien moeten ze daar dan maar eens snel mee ophouden, hun driften leren beheersen, en de borsten vrij laten dansen in het daglicht.