Jurriaan van Eerten

‘Biden slaagt er slecht in het volk te vermaken’

De eerste 100 dagen van Bidens presidentschap zitten er inmiddels op. Tijd voor Jurriaan van Eerten om de balans op te maken. ‘Op het onderdeel ‘in leven blijven’ scoort Biden (78) tegen veler verwachting in een voldoende.’

Jurriaan van Eerten

Ze zijn voorbij: de eerste honderd dagen van Bidens presidentschap. En dat is hét moment om eens goed kritisch naar de nieuwe president te kijken. Deze dagen staan hier in Amerika de kranten dan ook weer bol van de rapportjes en analyses over Joe Biden: hoe heeft de oudste president ooit zich door zijn eerste drie maanden geslagen? Krijgt hij een voldoende?

Nou ja, om te beginnen: het is nu stukken saaier hier. De dagelijkse Twittertirades van Trump zijn voorbij, Biden communiceert met suffe beleidstaal. Het is niks geen Little Rocket Man of Lock Her Up! Op Twitter moeten we standaardberichten lezen van de president, getikt door bloedeloze perswoordvoerders. Vele Democraten die ik spreek, noemen het een verademing. Maar een president is er uiteindelijk ook om het volk te vermaken en daar slaagt Biden slecht in. Dus wat mij betreft krijgt hij een onvoldoende voor entertainment.

Weliswaar heeft Biden zijn belofte waargemaakt een vaccinatieprogramma op poten te zetten, waarbij tweehonderd miljoen prikken zijn gezet in de eerste honderd dagen. Maar Uncle Joe zelf heeft het virus niet opgelopen. Bij Trump kregen we een besmetting en zenuwslopende dagen waarin zijn overlijden ieder moment aangekondigd kon worden – achteraf bleek zijn zuurstofniveau inderdaad gevaarlijk laag geweest. Biden draagt braaf gezichtsmaskers en neemt geen risico, waardoor hij nog niet besmet is geraakt. Dus ook wat spanning betreft: helaas een ruime onvoldoende.

Wel heeft Biden – zoals het een Amerikaanse president betaamt – te maken met een ware crisis. In de hoop op tijd te zijn voor het grote pardon voor ongedocumenteerde migranten, zijn nog snel groepen Latijns-Amerikanen naar de grens getrokken. Beelden van onbegeleide kinderen, overvolle detentiecentra en rijen asielzoekers vullen de 24-uursnieuwskanalen. Daarnaast kreeg Biden kritiek omdat hij de limiet op vluchtelingen op Trumps historisch lage 15.000 per jaar wilde houden – niets geen Democratische menslievendheid. Na een golf van kritiek draaide de regering bij en loog dat ze het niet zo bedoelden. Kortom, voor crisis en gedoe krijgt Biden een voldoende.

En dan de belangrijkste vraag: zijn de VS nog een oorlogsmachine? Even was er twijfel, toen de regering-Biden een wapendeal van 23 miljard dollar aan de Verenigde Arabische Emiraten herzag – wapens die ongetwijfeld Jemenitische burgerslachtoffers zullen maken. Toen Trump de deal sloot, waren Democraten nog ziedend. Maar net op tijd voor zijn eerste honderd dagen gaf Biden groen licht – niet geheel onverwachts, aangezien een lobbyist van wapenfabrikant Raytheon minister van Defensie is. Dus ook voor bloedzucht: een dikke voldoende.

Op het laatste onderdeel – simpelweg in leven blijven – scoort Biden tegen veler verwachting in ook een voldoende. 78 jaar and kicking, we zullen zien wat hij er de rest van de tijd van maakt.