De onderschatte Belgische schrijver Herman Brusselmans maakt korte metten met overschatte personen uit de wereldgeschiedenis. Deze week: Andy Warhol.
Andy Warhol was een flikker waar iedere nicht zich zou voor schamen. Bovendien was hij aseksueel, impotent en zo zot als een draaideur. Zn ouders waren Roethenen en dan weet je het al wel, in die zin dat uit Roethenië nooit iets goeds is gekomen, behalve de slijpsteen om bananen mee te halveren. Maar omdat er in Roethenië geen bananenbomen groeiden, stierf dit toestel een stille dood. Eigenlijk heette de familie Warhol oorspronkelijk Varhola, en vader Varhola was een varanenjager, maar omdat er in Roethenië geen varanen waren, stierven zn jachtpartijen een stille dood. Warhols moeder, op haar beurt, was een temeier die met haar benen open in haar woonkamer ging liggen en Roetheense boeren mochten door het open raam muntstukken van vijf zloty in haar spleet proberen te werpen, wat niet zo moeilijk was omdat moeder Warhol de breedste spleet had uit de Roetheense hoerenhistoriek.
De Warhols emigreerden naar de VS, en hopla, alweer een koppel complete niksnutten die Amerika ontsierden. In Pittsburgh kwam hun zoon Andy ter wereld. Omdat hij kaal geboren werd, kreeg hij een toupet op zn schedel gekleefd, die hij nooit meer heeft afgezet. Warhol was al homo op zn vierde, toen hij tegen zn vader zei: Pijp mij, leuke matroos.
Die vader dacht: eindelijk eens iemand die ik mag pijpen, en zo zie je maar wat een vieze, gedegenereerde familie de Warhols waren. Op zn negende werd Warhol kunstenaar, aanvankelijk evenwichtskunstenaar, toen hij met drie blikken kippensoep op zn neus balancerend door de straten van Pittsburgh laveerde. Later werd hij een gewone kunstenaar, toen hij de drie blikken soep natekende. Dat werd een enorm succes bij een groot publiek, eens te meer het bewijs dat ook al in de jaren vijftig à zestig de Amerikanen een gigantische bende debielen vormden.
Vervolgens stichtte Warhol The Factory, waar alle drop-outs, nobodys en likmereets samenkwamen, en ze maakten slechte schilderijen, draaiden slechte films, speelden slechte muziek en hadden slechte seks. Zo wilde Lou Reed een transseksueel beffen, maar die trans was nog niet geopereerd en het was typisch voor Lou Reed dat hij iemand wilde beffen zonder kut, de loser. Maar de allergrootste loser bleef Warhol zelf. Met zn piepstemmetje, de doodse blik in zn ogen, zn steeds erger stinkende toupet en zn neiging om achter de plantenbak te schijten, joeg hij iedereen erg veel angst aan. Toch bleven de meeste van zn aanhangers hem trouw omdat ze met zijn geld slechte drugs konden kopen. Op een keer werd Warhol van dichtbij neergeschoten door de feministe Valerie Solanas. Omdat feministes niks goeds kunnen uitvoeren overleefde Warhol, al ging zn gezondheid sindsdien van kwaad naar erger en op den duur ging hij toch kassiewijle. Terecht.
Lees ook waarom Nelson Mandela, Carice van Houten en Adolf Hitler overschatte mensen zijn.