‘Deze trainers zijn geen reclame voor het Nederlandse voetbal’

Het is een oude wet in het voetbal: als de bladeren neerdwarrelen, vallen ook de eerste trainers. En treedt tevens een tweede vastigheid in werking die mij ooit door Ajax-directeur Frank Kales werd aangereikt: coaches are hired to be fired. Geen enkele trainer ontkomt er aan, vroeg of laat ben je de klos. Hoe dacht u anders dat een oud-trainer van onder meer Ajax en KV Mechelen aan zijn bijnaam Aad Afkoopsom kwam? Zelfs Rinus Michels, onze succesvolste oefenmeester aller tijden, werd binnen een seizoen roemloos de laan uitgestuurd bij Bayer Leverkusen.

Waar het misging met Ronald Koeman bij Barcelona? Eigenlijk al op het moment dat hij tekende en gelijk ruzie ging maken met Luis Suárez en op die manier ook Lionel Messi tegen zich in het harnas joeg. Zoals hij ooit bij Valencia zijn eigen graf dolf door boegbeelden als Cañizares, Angulo en Albelda uit de selectie te zetten. En dit seizoen was het aantrekken van Luuk de Jong ook al geen meesterzet. Teams die vroeger met hangende schoudertjes Camp Nou betraden in afwachting van een schrobbering, dachten nu dat er wel te halen viel als Barcelona zich ging bedienen van dit soort spelers.

Vlak voordat Koeman zijn biezen moest pakken bij Barça, onderging Mark van Bommel hetzelfde tragische lot bij VfL Wolfsburg. Dat hij een dramatische oefenreeks en een reglementaire uitschakeling in de DFB-Pokal overleefde was al een wonder, het wachten was op een mindere periode in de Bundesliga en/of de Champions League. Met alle soorten van genoegen werd de Limburger bij het grofvuil gezet, na zijn weinig verheffende congé bij PSV een nieuwe opdoffer voor de controlfreak.

En zo werd een hele lichting praktijktrainers bij het eerste het beste zuchtje tegenwind omvergeblazen, in het geval van Jaap Stam, een maand geleden ontslagen bij FC Cincinnati, in fysieke zin best een prestatie. Dat de goede man daar was neergestreken, was me een beetje ontschoten, maar ook in de VS zette hij de weinig verheffende lijn die hij al bij Feyenoord inzette, keurig voort.

Was Jaap Stam trouwens ook niet de trainer die de – voor spelers van zijn kaliber al versnelde – cursus Coach Betaald Voetbal voortijdig verliet omdat de inspanningen hem te groot waren? Phillip Cocu, Giovanni van Bronckhorst, Edgar Davids, Frank de Boer; de lijst van trainers die in no time hun papiertje konden ophalen in Zeist omdat ze flink wat interlands verzamelden is eindeloos, maar uiteindelijk blijken ze geen echte reclame voor het Nederlandse voetbal. In de eigen vertrouwde eredivisie ging het nog wel, maar zodra ze een stap over de grens zetten, begon het gelazer. Vorige week werd aan De Boer gevraagd wat er allemaal fout ging tijdens het afgelopen EK. ‘Haben Sie eine Stunde?’ zou Leo Beenhakker verzucht hebben. De Boer kwam niet verder dan de zin: ‘Zonder de rode kaart voor Matthijs de Ligt hadden we van Tsjechië gewonnen.’

Tja, hoe zei Co Adriaanse dat ook alweer, de messcherpe analyticus die zo node wordt gemist bij praatprogramma’s? O ja, een goed paard is nog geen goed ruiter. Een constatering die nog steeds niets aan actualiteit heeft ingeboet. Kappen dus met die versnelde cursus.