Op het veld is het een bloedeloos schouwspel, maar op de tribunes van de Arena, en dan met name in vak 410, spelen zich scènes af die nog het meest aan series als Breaking Bad doen denken. Deze week volgt de apotheose. In de rechtszaal. In Nieuwe Revu een verhaal over drugs, verraad en moord bij de harde kern van Ajax.
Dat verhaal, onder meer over de rechtszaak van Daan van der E. (32) en zijn vriendin Tamara F., die een complete drugsorganisatie runden, lees je hier op Blendle of in de Nieuwe Revu die nu in de winkel ligt. Hieronder alvast het bijgevoegde kader.
F-sider corrigeert 410'ers
"Voetbalhooligans slagen er al jarenlang in het voetbalplezier voor anderen te bederven", begon de officier van justitie, die zich tijdens de behandeling van de eerste drugszaak van Daan en Tamara uitsprak over de gevolgen van een zaak als deze voor het beeld van de stad Amsterdam, maar ook dat van Ajax. "Vanwege het voetbalgeweld zijn de laatste jaren verregaande maatregelen genomen. Het voetbalstadion wordt niet langer gezien als een plek voor een gezellig familie-uitje, maar als onveilig gebied." Dat hooligans, en met name Vak 410, Ajax en haar supporters in een kwaad daglicht stellen, is wel duidelijk. Aan de reeks incidenten dat zich voordoet in of vanuit het harde kerngedeelte van de Ajax-tribune lijkt geen einde te komen, met als meest recente dieptepunt de pop van Feyenoord-keeper Kenneth Vermeer die vanuit Vak 410 werd opgehangen.
Het is een vak apart: veel supporters die er zitten, lijken hun status te ontlenen aan het gebruik van geweld en andere vormen van provocatie. Dit tot ergernis van iedereen, maar er wordt op wat (tijdelijke) stadionverboden na weinig tegen gedaan. De enige manier om de boel aan te pakken, lijkt te zijn dat er van binnenuit wordt opgetreden tegen wangedrag, zoals vorig jaar in het klein gebeurde, voorafgaande aan een wedstrijd van Ajax tegen ADO Den Haag. Iedereen staat in de rij om nog wat eten en drinken te halen voor tijdens de wedstrijd. Het gaat twee luidruchtige Vak 410ers, die al behoorlijk wat drugs achter de kiezen hebben, allemaal veel te langzaam. Ze dringen voor, iemand zegt er wat van, en de twee verlaten de rij, om een moment later op volle snelheid op de rij in te rennen. Veel mensen vallen, waaronder kinderen die met hun vaders naar de wedstrijd gaan.
'Had er genoeg van'
De beveiliging ziet het gebeuren, maar doet niks. Een supporter van de oude garde uit de F-side staat in de buurt en bedenkt zich geen moment. Zijn advocaat Jillis Roelse vertelt: "Hij had het helemaal gehad. Hij greep de ene jongen met zijn linkerhand in zijn nekvel en de ander met zijn rechterhand, en knalde bonk! hun hoofden tegen elkaar." Het hele gebeuren staat op camera en een van de Vak 410ers doet aangifte tegen de cliënt van Roelse. "De wereld op zijn kop, maar hij had een gebroken neus opgelopen en vroeg een dijk van een schadevergoeding, want hij kon niet naar zijn stage."
Roelse besluit op de zitting de beelden van het voorval te laten zien. Daarop is te zien dat de corrigerende bonk van de F-sider door de omstanders met groot applaus wordt ontvangen. De F-sider legt aan de rechter uit dat hij heus wel weet dat het niet per se goed is wat hij deed, maar, zo vervolgt hij: "Iedereen stond er weer bij, maar er was weer eens niemand die iets deed. Nou, dan zijn ze nu tegen de verkeerde aangelopen. Ze mogen best weten dat ze moeten kappen met die geintjes."
Ajax is voor hem als familie, legt hij uit, en het stadion is zijn thuis. Daar hebben ze van af te blijven. Roelse: "De politierechter was van oordeel dat de bonk strafbaar was, maar voegde eraan toe dat hij goed begreep dat mensen elkaar meer intern corrigeren. In plaats van de gevraagde zes weken gevangenisstraf waarvan twee weken voorwaardelijk, met een proeftijd van twee jaar, kwam de rechter tot een geheel voorwaardelijke geldboete van 250 euro, met daarbij een prachtige proeftijd van één dag." Overigens bleek later dat de rechter in kwestie zelf fervent Ajaxsupporter was: hij had een seizoenskaart en een vaste plek vlakbij de F-sider die hij veroordeelde.