Recensie: Beyond Sleep (verfilming van Nooit Meer Slapen)

Sobere W.F. Hermans-verfilming vindt pas tegen het einde zijn draai.

Ga er maar aan staan, een verfilming van de W.F. Hermans klassieker Nooit Meer Slapen. Het lukte zelfs de schrijver niet om een behoorlijk filmscenario te fabriceren uit zijn bekendste roman die bij generaties middelbare scholieren op de boekenlijst stond.

Boudewijn Koole’s poging Beyond Sleep is voor een groot deel geslaagd en hoe dan ook prijzenswaardig, al overheerst vooral de zwaarmoedigheid. De film slaat de opening van de roman over en werpt geologiestudent Alfred (Reinout Scholten van Aschat) meteen in het troosteloze Laplandse landschap vol eeuwig zoemende vliegen en een zon die nooit lijkt onder te gaan.

Lees ook: Recensie: de verfilming van bestseller Publieke Werken

Zijn trektocht moet leiden tot het bewijs dat er daar meteorietenkraters aanwezig zijn, maar door slaapgebrek en vervreemding van zijn Noorse reisgenoten verliest de volstrekt incapabele student steeds meer zijn grip op de realiteit.

Van de humor en het bijna sadistische plezier waarmee Hermans in het boek zijn stuntelende held steeds verder in de ellende stort, is in het serieuze Beyond Sleep pas in de slotakte wat te merken. Dan benadert de mooi geschoten film eindelijk echt het bronmateriaal, al is het net iets te laat.

Tekst: Vincent Hoberg

? ? ?

https://www.youtube.com/watch?v=ExUSQmsSSLI