/https%3A%2F%2Fcdn.pijper.io%2F2023%2F01%2FZdQJ1rJoaLRo821673363637.jpg "Meau")
Wat een jaar!
‘Ja, hectisch! Het was soms echt een waas, maar ik heb ook van elk moment genoten. Het was zo leuk.’
Alles wat je management twee jaar geleden aan doelen beschreef, is afgevinkt en nog veel meer van wat jullie niet hadden durven bedenken.
‘En alles was nieuw. Maar het is niet te snel gegaan voor mij. Ik hou van prikkels en chaos. Het was voor mij misschien wel het perfecte jaar.’
Er was zelfs een zeer bekende Engelse muzikant die jouw nummer Dat heb jij gedaan wilde coveren?
'Ik weet niet of ik zijn naam mag noemen. Hij was producer van het eerste album van Lady Gaga, was ook haar manager en die van Sting en van nog meer grote namen. Hij hoorde niet alleen Dat heb jij gedaan, maar ook het liedje Blijven rijden en wil graag dat ik of een andere muzikant dat in het Engels uitbrengt. Dat wil ik alleen als iemand een hele goede vertaling maakt, zodat het liedje nog steeds goed tot zijn recht komt, en als een hele vette internationale artiest dat dan zingt. Zelf doe ik het niet. Nu in elk geval niet. Het is een liedje dat dichtbij me staat. In het Nederlands kan ik daar het best mijn gevoel in leggen. In een vertaling zou het gemaakt aanvoelen. Zou ik het doen, dan zou het alleen voor de commercie zijn. Op zich is daar niks mis mee, maar het geeft me dan niet de voldoening die het me nu brengt. Maar zeg nooit nooit.’
Als meisje van acht wist je al: muziek wordt mijn leven. Maar na je aanmelding voor de Herman Brood Academie om een opleiding te volgen tot popmuzikant, was je volgens je manager amper met muziek bezig.
‘Dat is waar. Alle dingen die moesten, stonden op een laag pitje. Ik was de eerste anderhalf jaar gewoon heel veel aan het feesten.’
Had je dat nodig?
'Ik denk het wel. Als ik mezelf niet zo geweldig voel, zoek ik graag afleiding. Ik was negentien en zat niet goed in mijn vel. Het was net officieel klaar met degene over wie ik het liedje Dat heb jij gedaan schreef. Een gekke periode waar ik niet aan toe wilde geven. Ik wist niks echt zeker meer, dacht liever nergens over na. Ik zocht vergetelheid en ging uit om mijn gevoel een beetje te verdoven.’
Hoe feest je als je niet lekker in je vel zit?
‘Iets meer drinken en iets meer roken, haha. Ik kon goed feesten, maar ik kon vooral niet zo goed thuiszitten. Die connectie met anderen vond ik op dat moment fijn. De hele nacht dansen en lullen met iedereen. Niet dat het echt hielp. Het was beter geweest als ik was gaan praten met iemand en wat minder had gedronken: als ik de ochtend na zo’n nacht weer wakker werd, voelde ik me extra alleen.’
Je zat in die flow van feesten, uitgaan, was niet met muziek bezig, noch met je gevoel. En toen kwam die coronapandemie en ging alles op slot.
‘Eigenlijk was dat heerlijk. Dat had ik echt nodig. Ik had geen zin meer om nog veel uit te gaan. Op dat moment ging ik ook samenwonen met een jongen die ik op de academie had leren kennen. We zijn nu niet meer bij elkaar, maar door de rust die ik toen kreeg, vond ik de ruimte om te voelen. Om tot mezelf te komen en te kunnen nadenken.’
Lukt het nog steeds om af en toe die rust te vinden?
‘Ik heb nu weer een periode dat alles zo hard gaat, dat ik dat moeilijk vind. Na dagenlange drukte vind ik het lastig om in mijn eentje te zijn. Heb ik eens een rustig avondje, dan wil ik liever met een vriendin wat drinken. Alleen zijn is veel confronterender, nu ik geen relatie heb. Dan zit ik daar met mijn gedachten. De muren komen op me af en dan word ik gek. Ik voel dan zoveel onrust. Dat trek ik slecht. Soms ga ik rondjes lopen door de stad, stilzitten lukt niet. Ik voel chaos in mijn hoofd en denk aan alle dingen die gebeuren of nog op de planning staan. Dan maak ik lijstjes met alles waar ik over na moet denken of die ik moet doen: een nieuw nummer, een nieuwe clip, een interview. Ik wil rust in mijn hoofd. Sinds een maand praat ik daarom met een psycholoog. Dat helpt.’
Hoe zijn die gesprekken?
‘Er wordt me een spiegel voorgehouden en dat is chill. Na die eerste paar keer was het net alsof ik naar de sportschool was geweest. Het geeft mij het gevoel dat ik goed voor mezelf zorg. Het is fijn om met iemand te praten, waardoor je duidelijker krijgt wat beter kan en hoe je ook lief kunt zijn voor jezelf.’
Gaat het over druk, chaos en hectiek, of ook over het verleden?
‘Ook daarover. Ik had het fijn met mijn ouders. Mijn jeugd was eigenlijk perfect. Er was nooit iets en ik zat altijd wel goed in mijn vel. Daarom leerde ik niet om te praten. Als het eens wat minder goed met mij ging, durfde ik dat nooit goed te zeggen. Die opening kon ik niet maken.’
Je wilt de harmonie niet verstoren.
‘Precies. Dat merk ik soms ook in vriendschappen. Als ik met een groepje mensen ben en ik voel mij niet zo goed, dan wil ik liever dat het positief blijft en zal ik niet snel zeggen wat mij dwars zit.’
Heb je ook het idee dat je daar weinig ruimte voor hebt?
‘Ik voel me er ongemakkelijk bij. Omdat vroeger alles zo fijn was, voelt die drempel hoog. Vertellen dat ik niet lekker in mijn vel zit, is naar mijn idee nooit echt bespreekbaar.’
Uit je je gevoelens niet, dan ettert dat door.
‘Dat is waar ik me steeds meer van bewust ben.’
Benieuwd naar de rest van het interview? Je leest 't in de nieuwste Revu. Nu verkrijgbaar.
- Jantina Talsma