Leon Verdonschot: 'Na vier jaar inhoud stapt Sylvana Simons uit de Kamer met een opgeheven middelvinger in plaats van hoofd'

Beste Sylvana Simons,

Volgens de boos opgestapte ex-leden van je partij in Amsterdam ben je een slechte partijleider. Dat kan ik niet beoordelen, ik ben geen lid van Bij1 en zal het ook nooit worden.

Wat je wel zeker op de valreep van je Kamerlidmaatschap blijkt te zijn: een slechte moréle leider.

In de laatste week van de Tweede Kamer voor het verkiezingsreces zat je bij een debat over Israël. Je had een debat met Joost Eerdmans van JA21 over de leuze ‘From the river tot the sea, Palestina will be free’. Eerdmans vindt die leus antisemitisch, jij niet. Het is een verschil van opvatting dat dwars door de samenleving loopt, en dus ook dwars door ons parlement. Lukt het in de samenleving niet altijd om dat beheerst te doen, het parlement is bij uitstek de plek waar dat dan wél gebeurt, met argumenten, of desnoods met iets minder argumenten en iets meer retoriek. Er was een tijd dat Jan Marijnissen op zijn vingers werd getikt omdat hij ‘effe dimmen’ tegen te voorzitter zei. Dat gold toen als zeer onfatsoenlijk. Maar dat was in 1998. In de 25 jaar nadien zijn veel grovere uitspraken gedaan in het parlement. In die 25 jaar is ook het vertrouwen in de politiek verder afgenomen, en de verruwing in de samenleving toegenomen, met een enorme toename van het aantal bedreigingen off- en online. Volgt het een uit het ander? Het valt niet te bewijzen, en ongetwijfeld: niet alleen maar. Maar als je iets gelooft van de werking van rolmodellen en lead by example, dan is er een verband. Wat deed jij toen Joost Eerdmans zijn punt maakte? Je stak je middelvinger op. Stiekem, buiten het zicht van de Kamervoorzitter. Maar niet van de camera.

Je ziet wel eens auto’s rijden met een sticker van een middelvinger op de achterruit. Het is de ultieme zelfduiding van de proleet. De middelvinger is de taal van de taalloze, het failliet van de innerlijke beschaving, de opgave van de zelfbeheersing. Het is het laatste symbool dat je wil zien op de plek waar moet worden uitgedrukt dat democratie per definitie talig is, en altijd neerkomt op een uitwisseling van visies.

Je hebt in de jaren in de Tweede Kamer bewezen dat je een vlijmscherpe parlementariër was, en Bij1 een toevoeging aan het parlement. Wat ontzettend lelijk ook dat jij en ook je partij, op nul zetels in iedere peiling, op deze manier afscheid neemt van de Tweede Kamer. Na vier jaar inhoud eruit met een opgeheven middelvinger in plaats van hoofd. Tragisch.

Maar vooral een besmeuring van ons parlement.

Iets later werd buiten dat parlement Thierry Baudet op zijn hoofd geslagen. Het roept herinneringen op aan de stronttaart die Pim Fortuyn in zijn gezicht kreeg geduwd. We weten allemaal wat daarna de overtreffende trap was. De middelvinger in het parlement voor de politieke tegenstander, de klap buiten het parlement voor de politieke tegenstander. Het is dezelfde taal; die van de machteloze agressie boven het woord.