'We hebben in Nederland veel te zeiken, maar minder te klagen'

Weinig nieuws van het kankerfront. Er zijn nauwelijks verontrustende ontwikkelingen. Nou ja, ik ben geen boek meer met een open einde. Iedereen is aardig en volgende week zal een CT-scan laten zien of de rem/ behandeling tegen de kanker het nog een tijdje volhoudt.

Mijn humeur is goed. Kleine trek, maar wel levenslust! Zo zat ik afgelopen zondagavond in een oude brasserie in Parijs te smikkelen van een grote schaal oesters. Die gingen erin als Gods woord in een ouderling. Cadeautje van de kinderen. Mazzelpik ben ik. (Bofinger, Rue de la Bastille, Parijs. Aanrader. Slechts 500 kilometer op de fiets).

We hebben in Nederland veel te zeiken, maar minder te klagen. Ook al kan er hier in het land waar de Bouw, de Boeren en de Billionaires de dagelijkse gang van zaken en de onderwerpen in de media bepalen, nog veel verbeteren.

Neem nou de radio. En dan helemaal de popradio. Wat weinig luisteraars beseffen, is dat iedere muzikant die zich aan een liedje op de radio waagt, zich moet mengen in de strijd om een plek op een hitlijst. Via PR, pluggers en netmanagers die allemaal een dikke connectie lijken te hebben met partijen die daar vooral rijk van proberen te worden. En het kloterige is, ze vinden er allemaal wel wat van. Van die muziek.

Ik hoor mensen denken: hé Foz, moet jij je hier op dit moment nou druk om maken? Dat klopt. Niet doen. Al vaak genoeg gedaan ook. Maarrr... Ik wil op dit Hollandse plekkie toch even een lans breken voor FIP Radio, een radiostation op de publieke Franse zender. Zonder reclameblokken. Te ontvangen op kabel en internet, gratis en voor niks.

Het station bestaat al langer dan veertig jaar en bied je de heerlijkste schalen vol muzikale fruits de mer die er op de wereld bestaan. Zonder knellend format. Zonder opgewonden presentatoren. Zo nu en dan een bescheiden Frans nieuwsblokje. En soms een Frans zuchtmeisje voor een kleine toelichting. Goed voor je taal. En je waant je even in het warmere zuiden. Heerlijk. Het geeft je rust en tevredenheid. Ga maar zoeken. Je bent er zo.

En wat zo leuk is, of zeg maar gerust supervet; het hoeft niet meer bedacht te worden. Het is er al. Als je een grote fan bent van Nederlandstalige muziek heb je pech. Maar hier thuis staat ie lekker aan. En ik blijf luisteren...