OM seponeert zaak Job Gosschalk, 'bewijzen is heel lastig'

Het Openbaar Ministerie heeft vandaag het dossier in de zaak Job Gosschalk voorlopig gesloten. De officier van justitie kiest ervoor de aanklacht tegen de omstreden regisseur geen vervolg te geven in de rechtszaal en deze te seponeren, al hangen hier wel voorwaarden aan. Zowel Gosschalk als zijn slachtoffer hebben hier, opmerkelijk genoeg, zelf een stevige hand in gehad.

‘Ongebruikelijk lang’, zo noemden de raadsmannen van aanklager en gedaagde partij het proces dat ruim een jaar geleden werd ingezet. Inzet was het veroordeeld krijgen van ontoelaatbaar gedrag van Job Gosschalk tegenover een acteur ten tijde van zijn jaren als producent, regisseur en castingdirector. De gevallen tv- en theatermaker, die in een eerder stadium al toegaf mensen met wie hij werkte verzocht hun kleren uit te doen en daarmee ook in zijn eigen ogen een grens overschreed, komt uiteindelijk met de schrik vrij. Vermoedelijk na het treffen van een financiële schikking en het tekenen van een geheimhoudingsverklaring, zo beweren bronnen dicht bij het vuur aan Nieuwe Revu en De Telegraaf.

Het OM verklaart vandaag na deze deal geen reden meer te zien voor verdere vervolging, maar wel enkele voorwaarden te stellen aan het genomen besluit: ‘We hebben de afgelopen maanden gewacht met het nemen van een beslissing om het al eerder ingezette mediationproces niet te verstoren. Ons besluit kon aanvankelijk nog alle kanten op; van een rechtsgang tot seponeren. Het is uiteindelijk dat laatste geworden, waarbij er nadrukkelijk rekening is gehouden met de wensen van beide partijen. Het OM stelt geen strafvervolging in tegen Job Gosschalk. De strafzaak zal voorwaardelijk worden geseponeerd. Deze beslissing komt mede tot stand op grond van het geslaagde mediationtraject en de daarna uitgesproken wens van aangever de zaak niet verder te vervolgen.’

Oftewel: Gosschalk mag zich over een niet nader te noemen periode niet nogmaals schuldig maken aan de ten laste gelegde feiten. Gebeurt dit wel dan pakt men de zaak alsnog op. Het betekent dat het OM besluit een strafbaar feit niet te vervolgen. Het gaat hier dus niet om vrijspraak in een strafproces, die inhoudt dat een rechter bewezen acht dat de verdachte het ten laste gelegde feit niet heeft begaan.

De rechtsgang kwam een jaar geleden langzaam op gang, wegens een stugge houding van Gosschalk, die niet kwam opdagen tijdens verhoren. Later vonden deze alsnog plaats, maar liep het proces aan de kant van het OM vertraging op wegens een emigratie van de behandelend officier van justitie. Het inlezen op het bestaande dossier moest hierop worden overgedaan door een collega, waarna mediation tussen beide partijen volgde. Advocaten Richard Korver en Gerard Spong laten namens slachtoffer en gedaagde weten: ‘Ze hebben over en weer de gelegenheid gehad hun visie op de gebeurtenissen te geven, en hebben van elkaar gehoord hoe ieder deze heeft beleefd. Daarbij zijn waar mogelijk vragen beantwoord, en aannames weggenomen. Aangever en de heer Gosschalk waarderen de mogelijkheid tot mediation die hen is geboden en sluiten daarmee tussen hen de zaak af.’

In het werkveld wordt verdeeld gereageerd. Oud-collega’s van Gosschalk zijn blij dat er een einde is gekomen aan deze individuele kwestie. Hij zou volgens hen al voldoende zijn gestraft door berichtgevingen in de media en het gedwongen neerleggen van al zijn functies. Regisseur Martin Koolhoven ergert zich juist aan de laatste ontwikkelingen. ‘De zaak is geschikt omdat niemand iets zegt’, schrijft hij. ‘Twee partijen die waarschijnlijk redenen hebben om er samen uit te komen. Slachtoffer: kans op winst in de rechtszaal is klein, want bewijzen is heel lastig. Dader: heeft geen zin in alles wat er gezegd gaat worden in de rechtszaal.’ Koolhoven zegt zich niet voor te kunnen stellen dat het OM een zaak heeft omdat het zwijgen van het merendeel van de slachtoffers de zaak niet vooruit helpt. Je zou er een film over kunnen maken. Koolhoven: ‘Ik zou een euro willen voor iedere keer als dat gezegd wordt.’

Ook Beau van Erven Dorens, zelf ooit op auditie geweest bij Gosschalk, is teleurgesteld in het feit dat zo weinig acteurs aangifte hebben gedaan. ‘Die man is een roofdier’, verklaarde hij al eerder. ‘Ik ben zo woedend dat het nooit tot een echte veroordeling is gekomen. Het gaat om honderd, misschien wel meer gevallen. Er is een zee aan slachtoffers, dat is het frustrerende.’

Nu de officier van justitie uitspraak heeft gedaan, ligt de bal bij Gosschalks andere slachtoffers. Van gebeurtenissen die nog niet verjaard zijn kan men nog steeds aangifte doen, al lijkt de kans daarop – ruim twee jaar naar de eerste onthullingen hierover - gering. Gosschalk zelf verblijft sinds zijn vertrek bij Kemna & Zonen naar verluidt het grootste deel van het jaar in Tel Aviv en op Ibiza. Zijn huizen in Amsterdam en het Friese Pingjum, waar ook een groot deel van de castings plaatsvonden, heeft hij inmiddels van de hand gedaan.