Stefano's strijd

‘Ik kom morgen even langs, kijken of je dan ook een grote mond hebt als ik tegenover je sta.’

De redactie van Nieuwe Revu wordt sinds 16 december 2019 lastiggevallen door Stefano van D. In de afgelopen anderhalve maand stuurt de gevallen zaakwaarnemer - die op 31 december 2019 is veroordeeld tot 120 uur taakstraf en verplichte behandeling, voor het bedreigen en stalken van bestuurders van Ajax - een hele reeks intimiderende berichten die zo dreigend overkomen dat na contact met het platform PersVeilig, de vakbond Nederlandse Vereniging van Journalisten en het Openbaar Ministerie melding is gedaan bij de politie, die Van D. heeft verzocht zijn contactpogingen met de redactie te staken, of desnoods via een advocaat te laten verlopen.

De aanleiding voor de stroom intimiderende berichten is een interview dat journalist Vincent de Vries eind vorig jaar met Van D. hield, en dat in de Nieuwe Revu van 2 januari gepubliceerd had moeten worden. Hoewel tekst en beeld door de zaakwaarnemer geaccordeerd waren, hebben we het interview niet gepubliceerd omdat we voelden dat het contact met Van D. een vervelende kant opging. Het OM achtte op dat moment de kans groot dat we nog wel een paar maanden last van hem zouden hebben. Het artikel werd geschrapt, en toen ging het mis.

Van D. claimt dat hij recht heeft op alle foto’s die voor het interview zijn gemaakt, terwijl de rechten op die foto’s niet bij hem, maar bij fotograaf Sjors Massar liggen. Ook stuurt hij een factuur voor de uren die hij met interview en fotoshoot is bezig geweest. Met een uurprijs van 190 euro exclusief btw loopt dat aardig op: 1893 euro om precies te zijn. Ook moet Nieuwe Revu 250 euro betalen voor elke keer dat wij contact hebben gezocht met zijn advocaat, waarvan hij er in korte tijd zeker drie heeft versleten. Omdat hij de kwaadste niet is, stelt hij een ‘schikking’ voor: geef mij de foto’s, betaal een schadevergoeding en laat me een artikel op jullie website publiceren, dan hou ik op met stalken. Dat is geen schikking, dat is chantage.

Om van Van D. af te zijn, heeft hij de foto’s die in het artikel gepubliceerd zouden worden ontvangen, onder voorwaarde dat hij geen contact meer met de redactie zou opnemen, af ziet van zijn schadeclaim en geen vervolgeisen meer stelt. Via zijn advocaat ging hij hiermee akkoord. Dat ging even goed, maar omdat hij graag meer foto’s wil hebben en de drie foto’s die we gestuurd hebben niet mooi vindt, begint op 20 januari de stroom intimiderende berichten – vaak ’s nachts, naar eigen zeggen soms onder invloed van morfine – weer van voren af aan.

‘Mensen zoals jij (hoofdredacteur Jonathan Ursem, red.) durven me niet eens aan te kijken als ik tegenover ze sta. Daarom moet je niet zo stoer doen. Als ik voor je zou staan zou je nooit zo’n grote mond hebben!’ En, om te laten weten dat hij ons in de gaten houdt: ‘Waarom herkende je me laatst niet toen ik langs je liep?’ Intussen dreigt hij met aangifte wegens oplichting, agressieve bejegening, smaad en laster. In de tussentijd heeft Van D. naast de foto’s ook de tekst van het interview opgeëist (niet gekregen) en deze in minimaal één dagblad proberen te publiceren. Omdat we toch niet van hem af komen, publiceren we deze week toch delen van het interview.

Lees een uitgebreid dossier over Stefano van D. in Nieuwe Revu 5.