Onlangs schreef Jerry Hormone in zijn column dat hij klimaatsceptici maar domme mensen vindt. ‘99 procent van alle wetenschappers’ is het erover eens dat we er allemaal aan gaan, was zo’n beetje de strekking. Als je zoiets schrijft dan weet je: dit gaat Twitter heel slecht trekken. En zo geschiedde.
Die 99 procent is natuurlijk een uitdrukking, die zoiets betekent als ‘vrijwel iedereen’. De sceptici zeggen dan: zie je wel, fact free onzin van een milieugekkie. En hij heeft nog lang haar ook!
Mijn probleem bij het klimaat‘debat’, is dat het startpunt verkeerd is. Klimaatverandering is een slecht gekozen term, want klimaat verandert altijd. Mensen die sceptisch zijn tegenover de rol van de mens in een veranderend klimaat heten klimaatontkenners. Alsof ze het klimaat ontkennen. I’ve got 99 problems but the climate ain’t one.
Volgens mij zijn er drie vragen die je kunt stellen: is het erg dat het klimaat verandert, speelt de mens daar een rol in, en zo ja kunnen we daar iets aan doen?
In principe is het niet erg dat het klimaat verandert, tenzij het zo uit de klauwen loopt dat, zeg, de poolkappen smelten waardoor de zeespiegel stijgt en de inwoners van New York, Tokio, Sjanghai, Bombay, Lagos, Rio, Miami, Sydney en – kom, hoe heet het ook alweer – o ja: Nederland, moeten verhuizen omdat ze anders zwemmend naar het werk moeten.
Heeft de mens er een rol in? Kijk eens naar hoeveel rommel we de lucht in slingeren en je hebt je antwoord eigenlijk al wel, hè. De vraag is alleen: kunnen we dit stoppen? Klimaatverándering niet, en dat hoeft ook helemaal niet. Maar de versnelling ervan? Ik weet 99 procent zeker van wel.