‘Waarom kondigen mensen aan dat ze gaan praten?’

Namens de voltallige tweekoppige redactie van Nieuwe Revu en namens de collega’s van vormgeving, eind- en beeldredactie én alle journalisten, fotografen en cartoonisten die het blad al 65 jaar met veel plezier maken, wens ik alle lezers een gelukkig nieuwjaar. Hoe gelukkig het allemaal wordt, weten we over een jaar...maar laten we er het beste van maken met z’n allen.

Ik weet niet hoe u hier in staat, maar ik ben zelf niet zo van de goede voornemens voor het nieuwe jaar. Vooral omdat ik niet weet met welke slechte gewoonte ik zou moeten stoppen of met welke goede ik zou moeten beginnen. Ik rook niet, sport wel en heb leuk werk – geen dingen die ik op zoek naar een beter leven zou willen veranderen.

Ik heb ook geen goede voornemens voor 2019 omdat ik niet snap waarom je daarmee zou wachten tot het 1 januari is. Als je echt een goed voornemen hebt, kan je daar op ieder moment mee starten – winnen start immers met beginnen.

Voor iedereen die aan het begin van 2019 wel aan goede voornemens doet, heb ik er een om aan je lijstje toe te voegen. Als u zo iemand bent die ‘ik zeg’ zegt voordat ie iets zegt: stop daarmee. Het voegt niks toe, zo’n aankondiging, anders dan vijf letters en wat adem.

Daarover gesproken: je zegt toch ook niet voorafgaand aan iedere ademhaling ‘ik adem’? (als je dat wel doet: ook per direct mee ophouden) Afijn. Ik zeg: de beste wensen en stop daarmee.