'Laten we het allemaal eens doen: je even in de ander inleven'

Zat ik vorige week de Nieuwe Revu te lezen, zakt zo in enen m’n broek af. Kwam door die #TeamZwartePiet-column van Bart Nijman. Zonder verder al te hard te zweten op de argumentatie poneerde hij stellingen als ‘Zwarte Piet is geen racisme, want de intentie is niet racistisch’ en ‘Cultuur en tradities zijn geen racisme. Niet in deze tijden, niet in dit land’.

Een witte man die zegt dat Zwarte Piet geen racisme is, is net zoiets als een vrouw die zegt dat een trap in je ballen geen pijn doet. What the fuck weet hij/zij er nou helemaal van? ‘Maar Sjerrie,’ hoor ik je zeggen, ‘jij bent toch óók een witte man?!’ Klopt, oplettende lezer! Ik heb dan ook nooit racisme aan den lijve ondervonden, maar ik probeer – zal wel zijn omdat ik een deugmens ben – me te verplaatsen in de ander.

Voorbeeld: m’n vriendin is ongesteld en daardoor ietwat uit d’r hum. Dan kan ik twee dingen denken: 1) Wijf, zeik niet, met je kut. 2) Hoe zou ik me voelen als ik vanbinnen een zak had, met aan de wanden een dekentje van bloed en slijm vastgekoekt? Een dekentje om een embryo mee toe te dekken? En dat m’n lijf dan zegt: ‘Yo, deze maand weer geen klompcellen, dus optiefen met die blubberbende, uitwringen die hap!’

Het is vast niet zo pijnlijk als een trap in je ballen, maar op de schaal van klote schat ik ongesteld zijn in als een flinke piek tegen een van je knikkers. En als iemand jou nou tegen je linker- dan wel rechtertestikel heeft gepiekt, dan zeg ik niet: ‘Wijf, kappen met zeiken!’ Nee, dan zeg ik: ‘Och, jongen toch, zal ik even een lekker kopje sterrenmuntthee voor je zetten en Netflix aanzwengelen?’

Is fijn, toch? Kost verder ook geen enkele moeite. Gewoon een kwestie van je even in de ander verplaatsen, je even in de ander inleven. Laten we het allemaal eens doen. Kom, allemaal even je ogen dicht. Ja, ook jij, Bart, niet zo flauw.

Doe je ogen dicht en stel je voor dat je niet wit, maar zwart bent. Zwarte Bart, die – alleen omdat ie zwart is – veel vaker moet solliciteren voordat hij een baan heeft dan Witte Bart, veel vaker door de politie wordt aangehouden voor Driving While Black dan Witte Bart, en – als-ie een stedentripje wil maken – door verhuurders op Airbnb kapot genegeerd wordt, dit in tegenstelling tot Witte Bart.

Ja, zie het maar eens helder voor je. Bijna dagelijks krijg je the shit end of the racisme-stick aangereikt. En beeld je dan in dat opeens allemaal witte mensen, die van hun huidskleur nooit enige hinder hebben ondervonden, zich de smoel zwart schminken en met zwaar aangezet Surinaams accent gillen: ‘Deze uit de koloniale tijd overgebleven stereotiepe representatie van een zwarte is een onschuldig stukje kinderfeest en geen racisme!’ Nou, zou je dan je muil opentrekken, of niet?