Jan Roos: 'Ik ben genaaid door GeenStijl'

Je oogt ontspannen en wekt direct de indruk best gelukkig te zijn dat je nog hier in Bergen zit in plaats van in Den Haag. Of is dat te kort door de bocht?

‘Vooropgesteld dat ik verdomd blij was geweest als VNL wel de Tweede Kamer had gehaald en ik maar al te graag de boel in Den Haag had willen opschudden, ben ik ook ergens opgelucht. Ik had echt niet willen meemaken wat Thierry Baudet het afgelopen jaar is allemaal overkomen, variërend van doodsbedreigingen aan zijn adres tot het bekladden van zijn voordeur. Ik heb ook nog drie kleine kinderen en dan had ik me echt zorgen moeten gaan maken over hun veiligheid. Baudet is net als ik door de mainstream media neergezet als een halve fascist en dat schijnt een vrijbrief te zijn om onder te worden gekotst in Nederland. Baudet kan echt niet meer vrij en blij over straat lopen.’

In juni 2017 stapte je op als voorman van VNL, waarmee je bij de afgelopen Kamerverkiezingen op nul zetels bleef steken. Hoe groot was de ontgoocheling?

‘Na de verkiezingen ben ik drie dagen lang in mijn bed blijven liggen en heb ik best wel wat tranen geplengd. En de daaropvolgende weken heb ik ook redelijk stuk gezeten. Negen maanden lang keihard gewerkt, een vaste baan als verslaggever bij GeenStijl ingeruild voor een onbestemde toekomst omdat je niet langer meer aan de zijlijn wil blijven staan terwijl dit mooie land verder naar de kloten gaat en uiteindelijk blijf je met lege handen achter. Dan zijn de kater en ontzetting wel even groot, hoor. Maar op een gegeven moment moet je weer verder. Ik heb ook nog een zeer leuke vriendin en drie schatten van kinderen en lieve vrienden en familie, en die zitten niet te wachten op Jan Roos die in de put blijft zitten.’

Hoe is het een jaar later na de kater?

‘Ik barst van de energie en zit boordevol nieuwe plannen. Al is het wel even wennen geweest dat je ineens niet meer in het middelpunt van de belangstelling staat. Maar ook ergens wel lekker, want ineens had ik tijd genoeg voor nieuwe projecten. Ik ben direct aan de slag gegaan als columnist bij de website De Dagelijkse Standaard en met een eigen YouTube-kanaal. Daarnaast heb ik een format klaarliggen voor een volkomen politiek incorrecte tv-talkshow, ben ik in de weer met het opzetten van een internetradiostation met alleen talkradio. Verder ben ik druk bezig met het schrijven van een boek dat na de zomer moet uitkomen. Het wordt een roman met een terugblik op de hysterische tijd waarin we nu leven.’

Terug naar 29 augustus 2016: nog voordat VNL officieel bekendmaakte dat jij hun lijsttrekker zou worden, verscheen er op GeenStijl een afscheidsboodschap van jou op video. Was dat zo gepland?

‘Welnee. Toen ik meldde aan mijn GeenStijl-collega’s dat ik een gesprek zou gaan hebben met VNL, maar nog niets definitiefs had besloten, was mijn lot al bezegeld. Ik moest direct mijn biezen pakken. Er is nog wel tegen mij gezegd: maak een afscheidsfilmpje en dan zetten wij dat direct online zodra je bekendmaakt in de politiek te gaan. Nou, toen ik het redactiepand had verlaten, stond dat filmpje al online, kapot geknipt en al. Dat was dus de eerste naai-actie van GeenStijl aan mijn adres. En daarna was ik voortdurend aan de beurt. Op een gegeven moment werd ik belachelijk gemaakt als strijder tegen de politieke correctheid in Nederland. Bizar, want daarom is GeenStijl juist destijds opgericht.’

Ook opmerkelijk omdat je vrij kort daarvoor dé spreekbuis was van de succesvolle campagne van GeenPeil om een referendum af te dwingen over het EU-associatiegedrag met Oekraïne. Dat referendum werd op 6 april 2016 gehouden en resulteerde in een overduidelijke afwijzing van dat associatiegedrag. En bijna drie maanden later word je verguisd door je GeenPeil-kompanen op de GeenStijl-redactieburelen. Hoe kan dat nou?

‘Toen ik vertelde dat ik met VNL ging praten, kreeg ik direct te verstaan dat het natuurlijk niet de bedoeling was dat ik met het succes van GeenPeil aan de haal ging. Met als gevolg dat je dan direct wordt gedumpt. Bij GeenStijl hangt een soort omerta-achtige sfeer. Als je kritiek uit of je eigen weg wilt gaan, dan ben je een verrader en word je geëxcommuniceerd en voor stront uitgemaakt. Dat heb ik eerder meegemaakt bij PowNed onder leiding van GeenStijl-oprichter Dominique Weesie.’

Kort nadat je lijsttrekker werd bij VNL, besloten twee oude bekenden van je ook mee te doen aan de Kamerverkiezingen: in september 2016 maakte Thierry Baudet van zijn denktank Forum voor Democratie een politieke partij en in december 2016 transformeerde GeenPeil zich tot politieke beweging om vervolgens PowNed-collega en journalist Jan Dijkgraaf als lijsttrekker te laten invliegen. Hoe verrast was je hierover?

‘Als Baudet niet had meegedaan, was ik geheid voor VNL in de Tweede Kamer gekomen. Met minimaal twee zetels. Vanuit het oogpunt van GeenPeil om mee te doen was het pure afgunst aangezien Baudet en ik meededen. Ons werd door hen verweten opportunistische ijdeltuiten te zijn omdat we met het succes van het referendum aan de haal zouden gaan. Wat betreft Baudet: die heeft het natuurlijk reuzeknap gedaan met Forum. Met vooral dank aan advocaat Theo Hiddema. Zonder deze stemmentrekker had Forum nooit twee Kamerzetels veroverd. Wel was ik stomverbaasd toen Baudet met een eigen partij een gooi deed naar Den Haag. “Waarom begin je een eigen partij, die voor 90 procent een kopie is van VNL?” heb ik aan hem gevraagd. Waarop zijn antwoord was: “Ik heb een Messias-complex.” Deze uitspraak werkt bij mij nog steeds op de lachspieren.’

Lees het hele artikel op Blendle.