Fans van Jesus Christ Superstar: je vindt ze overal. Dat ontdekte Ted Neeley (74) toen hij een paar jaar geleden werd ontboden bij de villa van Quentin Tarantino in Los Angeles. Neeley: ‘Net voordat ik wilde aankloppen zwaaide de deur open en daar stond Quentin, luidkeels Jesus Christ Superstar te zingen!’ Tarantino bleek superfan, en gaf Neeley een rolletje in Django Unchained. ‘Hij is zo gek van muziek, als de camera niet loopt staat er bij hem altijd muziek op de set te spelen. Op mijn draaidagen, zodra het woord “cut!” viel, startte er direct een lied uit Superstar. En het maffe was: de complete cast en crew zong dan mee. Quentin kende zelfs de danspasjes uit de film! Dan heb je het over impact.’
Neeley overdrijft niet: de impact van Jesus Christ Superstar is aanzienlijk. Begin jaren 70 stond de musical op zowel West End als Broadway en was de filmversie een wereldwijde hit. En sinds de musical in 1992 opnieuw werd opgevoerd, heeft de productie vrijwel onafgebroken getoerd. En in veel van de voorstellingen speelde en zong Neeley de titelrol. Hij heeft letterlijk duizenden keren in de sandalen van de man van Nazareth gestaan.
Neeley staat me telefonisch vanuit Californië te woord. Hij blijkt een hartelijke vent met een flinke dosis zelfspot. Als ik vraag of ik Ted mag zeggen, antwoordt hij: ‘Graag. Ik ben wel voor ergere dingen uitgescholden.’
De huidige uitvoering van Jesus Christ Superstar, waarmee Ted een week in de AFAS Live in Amsterdam staat, toert alweer vijf jaar. Curieus detail is dat hij de enige Engelstalige zanger is in een verder volledig Italiaanse cast. De overige zangers voeren de songs fonetisch uit. Neeley vindt het prima. ‘Allemaal zeer getalenteerde acteurs, dansers en zangers, hoor. Dus het voelt voor mij als thuiskomen in een vreemd land. Italië is nu een beetje mijn tweede thuis geworden. Vanaf maart 2014 loopt het al, en dit jaar gaan we ook naar Bulgarije en Spanje. Ongelofelijk toch?’
Een flink deel van het publiek bestaat uit hardcore fans die als kind opgroeiden met het album en de film op VHS. Het zijn deze mensen die vanaf de jaren 90 de vele musical-revivals zijn blijven bezoeken. Sommigen hebben deze productie al zeventig keer gezien, vertelt Neeley. ‘De eerste twaalf rijen bestaan uit die mensen en de vrienden die ze meenemen. Ik ken inmiddels hun gezichten. En weet je, die vaste bezoekers worden op een bepaalde manier je vrienden. Daarom probeer ik ze na afloop ook op te zoeken in de lobby en bedank ik ze voor hun komst. We hebben dan hele gesprekken over geloof, over het leven. Ze vertellen dan soms hun hele levensverhaal, ongelooflijk. Ik kan oprecht zeggen dat ik vrienden heb in elke plaats waar ik ooit met Jesus Christ Superstar heb opgetreden.’
Die adoratie staat in schril contrast met de ontvangst van de eerste musicalversie op Broadway, in 1971. In het conservatieve Amerika was er aanvankelijk veel verzet. ‘De controverse was enorm bij die eerste uitvoeringen. Gedurende de hele run werd er in New York elke dag bij het theater gedemonstreerd. Mensen probeerden ons tegen te houden zodat we dat afschuwelijke antireligieuze stuk niet konden opvoeren. Elke dag moesten we ons letterlijk een weg naar binnen duwen. Ik vroeg die mensen dan of ze de show wel hadden gezien. Nee, natuurlijk niet. Dan nodigde ik zo iemand uit om als mijn gast de show te komen bekijken, zodat we na afloop in discussie konden gaan. Dat verwachtten ze totaal niet, je zag gelijk hun boosheid afnemen. En als zo iemand de uitnodiging aannam, was het na af loop altijd: we love your show! En ze kwamen terug en namen hun vrienden mee. Zo werden onze felste tegenstanders onze grootste supporters.’
Jesus Christ Superstar, met Ted Neeley in de titelrol, is van 28 maart t/m 1 april 2018 te zien in AFAS Live in Amsterdam.
Lees het hele artikel op Blendle.