'Temptation Island verrijkt onze televisie'

RTL maakt veel pulptelevisie. Daar zijn hele columns en artikelen aan gewijd. Niets nieuws aan de zon. Maar eerlijk is eerlijk: met Temptation Island hebben ze wel elk jaar opnieuw een schot in de roos, en dat moet ook gewoon benoemd kunnen worden. Binnen intellectuele kringen wordt het programma genegeerd, geridiculiseerd en soms zelfs afkeurend geanalyseerd, omdat het misbruik zou maken van broze zielen, die hun relatie op het spel zetten voor een beetje televisieroem. Maar het is natuurlijk niet zo dat ze al die koppels dwingen om deel te nemen aan een nieuw seizoen. De mensen komen er zelf op af. En wat dan gebeurt, tijdens iedere nieuwe editie, is buitengewoon interessant en het biedt topvermaak, een combinatie die maar zelden wordt bereikt op de vaderlandse televisie. Het begint natuurlijk met de kinderlijke naïviteit van veel deelnemers, die werkelijk gaan geloven dat de verleiders een zuiver motief hebben.

In deze reeks heeft Kevin bijvoorbeeld een prominente rol. De wulpse meisjes bieden zich gretig aan, terwijl die jongen eruitziet als iemand die voor dag en dauw op een Grieks vakantie-eiland alle kussens op de strandbedjes moet leggen. Of anders lijkt hij wel op het mannetje dat op de camping in Klazienaveen de frikandellen en kroketten dient te bakken. Dat zien wij televisiekijkers allemaal. Maar in Temptation Island wordt hij benaderd als een God, die steeds weer te maken krijgt met de begeerlijke blikken en sexy woorden van de dames. Het vermakelijke is dat hij er zelf in gaat geloven. Hij kan het niet relativeren. Er komt een moment waarop hij vergeet dat ie in een spel zit en dat de dames om die reden anders tegen hem doen.

Wat het programma interessant maakt, is dat bijna niemand bestand lijkt tegen de verleidingen. Dat brengen de makers heerlijk in beeld. Ergens is het ook verontrustend, want als fanatieke kijker word je zelf ook gedwongen om na te denken over wat je zelf in die situaties zou doen. Het wordt een psychologisch spel omdat de makers beelden kunnen manipuleren, om ze vervolgens door te spelen aan de argeloze partner, die zich keurig aan alle afspraken houdt. Maar een onschuldig handje op de rug van een vreemde man kan er al voor zorgen dat iemand kortsluiting in zijn hoofd krijgt en daarom, als wraak, een ander meisje wil neuken.

Ik houd ervan. Die spanning en dat entertainment zorgen ervoor dat er wekelijks honderdduizenden mensen naar het programma kijken. En op internet zijn de filmpjes ook een succes. Alle kijkers leven intens mee met de perikelen op het eiland en doen voorspellingen over welke relatie als eerste zal stranden. Bij RTL haken ze hier slim op in. Er bestaat zelfs een Temptation Talk, wat heel erg is afgekeken van het nababbelprogramma van Wie is de Mol? Maar ook dat lijkt aardig te scoren, ondanks het gebrekkige presentatietalent van Rik Brandsteder. Ik wil maar zeggen: niet alle lege primitiviteit van RTL is inwisselbaar. Temptation Island verrijkt onze televisie. Graag meer van dit soort programma’s.