Sylvana houdt ongrappige tirade bij The Roast of Giel Beelen

Op een geslaagde slavengrap na ging Sylvana Simons hard onderuit in het op 13 december door Comedy Central uit te zenden programma. 'Je had mijn respect gekregen als je ook met een Hitlersnor was opgedoken bij een Auschwitzherdenking.'

The Roast of Giel Beelen

Hoewel de line-up van The Roast of Giel Beelen minder aansprekend is dan de eerste editie met Gordon vorig jaar, bevat het team van sprekers toch twee pittige namen die de confrontatie met elkaar aan gaan: lijdend voorwerp Giel Beelen en anti-racismeboegbeeld Sylvana Simons. Het is echter de vraag of die laatste wel helemaal heeft begrepen dat een show als deze geen schoolklasje is, noch een politieke arena.

‘Fijn dat ik hier mag staan vanavond want ik word tegenwoordig niet zo heel vaak meer uitgenodigd voor feestjes. Sylvana bij The Roast is wennen en toch heel anders dan de Braboneger. Hij kon helaas niet want hij had een bedrijfsoptreden bij z’n eigenaar.’ Zo begon Sylvana Simons gisterenavond haar speech tijdens de jaarlijkse Roast, die 13 december om 20.30 uur te zien is op Comedy Central.

De Braboneger zelf, oftewel Steven Brunswijk, stond aanvankelijk ook op de gastenlijst maar moest verstek laten gaan in verband met een optreden in Steenwijk. ‘Ik snap best dat Comedy Central mij niet heeft uitgenodigd, want ik zou haar hebben afgemaakt op het podium', reageert Brunswijk op bovenstaande slavengrap van Sylvana. ‘Deze grap, ook al doet het me niets, is echt onder de gordel. Jammer dat ze me niet face to face durft aan te pakken. Ik heb haar vorig jaar al eens voorgesteld om met elkaar in gesprek te gaan en daar zou ze binnen een week op terugkomen. Ik heb nog altijd niets gehoord. Waarschijnlijk omdat ze heus wel weet dat ik de feiten over onze beider achtergrond heel goed op een rijtje heb. Ik lul haar zo onder tafel.’

De sfeer sloeg al snel om toen ze Giels aanwezigheid (met donker geschminkt gezicht) bij de Black Origin Awards aanhaalde. Simons veranderde haar toon en leek het podium ineens te zien als politieke arena, inclusief het vingertje dat zoveel mensen tegen de borst stuit. ‘Sindsdien weet ik dat je een racist bent, Giel. Andere mensen beledigde je ook, maar dat deed je lekker veilig vanuit dat stinkende radiohok. Je had mijn respect gekregen als je ook met een Hitlersnor was opgedoken bij een Auschwitzherdenking, maar dat zou je nooit doen.’