Syriëganger Saïd is terug in Nederland. 'Ik werd als held ontvangen!'

Sinds 2012 zijn 280 Nederlanders naar het kalifaat afgereisd om aan de zijde van IS te strijden. Zeker 45 Syrie?gangers zijn alweer terug op Nederlandse bodem; ze bleken ongeschikt om te vechten of kregen simpelweg heimwee. Nu het kalifaat uiteenvalt, neemt het aantal terugkeerders geleidelijk toe. Peter Blasic sprak er drie over het oppakken van het leven in Nederland.

Foto: Laurent van der Stockt

De meeste teruggekeerde jihadisten beweren dat ze geen gewapende strijd hebben geleverd in Syrie?. Bij de AIVD geloven ze daar echter maar weinig van. ‘Mensen die vertrekken naar landen zoals Syrie? en Irak, leveren daar hoe dan ook een bijdrage aan de gewapende strijd,’ zegt een bron bij de inlichtingendienst. Die zet ook vraagtekens bij de motivatie van terugkeerders. ‘De eerste generatie terugkeerders vormt op dit moment geen bedreiging meer. De ruim 200 Nederlanders die nu nog in Syrie? en Irak zijn, zijn dat bij een eventuele terugkeer wel. Ja, sommigen vinden in het kalifaat niet wat ze hoopten. Het is een totalitair regime waar elke misstap genadeloos af wordt gestraft. Dat is voor velen een bittere teleurstelling. Maar anderen hebben zich in Syrie? aangesloten bij IS. Die komen terug met het doel aanslagen te plegen.’

Ook Sai?d was in Syrie?. ‘Ik geloof dat ik iets goeds heb volbracht,’ stelt de twintiger, die zijn gesneuvelde kameraden als helden bestempelt. ‘Ik ben op het slagveld geweest. Ik heb er gevochten, geschoten. Ik heb genoeg gezien; gewonde mensen, dode mensen.’ Maakt zijn ervaring in oorlogsgebied hem tot een gevaar? Sai?d zelf vindt van niet. Hij wil het liefst terug naar school, zijn opleiding afmaken. ‘Ik ben nu rustiger dan voordat ik ging. Ik doe het ook rustiger aan. Maar ik denk nog wel regelmatig aan wat ik heb meegemaakt in het oorlogsgebied. Soms, als ik ga slapen, dan denk ik weer aan mijn tijd in Syrie? en hoe het me heeft bei?nvloed. Maar verder ben ik een heel normaal mens. Ik ga naar school, ik sport, ben veel in het fitnesscentrum te vinden. Ik spreek af met vrienden en we hangen wat rond of eten pizza.’

Sai?d herinnert zich hoe het was om terug te komen. ‘Ik was blij weer thuis te zijn en al mijn geliefden weer te zien. Mijn familie en vrienden, ik werd door hen als een held ontvangen. Iedereen was benieuwd naar mijn verhalen. Mijn neefjes hingen aan mijn lippen. Ze zeiden dat ze net zo willen worden als ik. Ach, Nederlandse jongetjes spelen soldaatje in het bos. Mijn neefjes spelen jihadistje.’

Lees het hele artikel op Blendle.

Sinds 2012 zijn 280 Nederlanders naar het kalifaat afgereisd om aan de zijde van IS te strijden. Zeker 45 Syrie?gangers zijn alweer terug op Nederlandse bodem; ze bleken ongeschikt om te vechten of kregen simpelweg heimwee. Nu het kalifaat uiteenvalt, neemt het aantal terugkeerders geleidelijk toe. Peter Blasic sprak er drie over het oppakken van het leven in Nederland.

Foto: Laurent van der Stockt

De meeste teruggekeerde jihadisten beweren dat ze geen gewapende strijd hebben geleverd in Syrie?. Bij de AIVD geloven ze daar echter maar weinig van. ‘Mensen die vertrekken naar landen zoals Syrie? en Irak, leveren daar hoe dan ook een bijdrage aan de gewapende strijd,’ zegt een bron bij de inlichtingendienst. Die zet ook vraagtekens bij de motivatie van terugkeerders. ‘De eerste generatie terugkeerders vormt op dit moment geen bedreiging meer. De ruim 200 Nederlanders die nu nog in Syrie? en Irak zijn, zijn dat bij een eventuele terugkeer wel. Ja, sommigen vinden in het kalifaat niet wat ze hoopten. Het is een totalitair regime waar elke misstap genadeloos af wordt gestraft. Dat is voor velen een bittere teleurstelling. Maar anderen hebben zich in Syrie? aangesloten bij IS. Die komen terug met het doel aanslagen te plegen.’

Ook Sai?d was in Syrie?. ‘Ik geloof dat ik iets goeds heb volbracht,’ stelt de twintiger, die zijn gesneuvelde kameraden als helden bestempelt. ‘Ik ben op het slagveld geweest. Ik heb er gevochten, geschoten. Ik heb genoeg gezien; gewonde mensen, dode mensen.’ Maakt zijn ervaring in oorlogsgebied hem tot een gevaar? Sai?d zelf vindt van niet. Hij wil het liefst terug naar school, zijn opleiding afmaken. ‘Ik ben nu rustiger dan voordat ik ging. Ik doe het ook rustiger aan. Maar ik denk nog wel regelmatig aan wat ik heb meegemaakt in het oorlogsgebied. Soms, als ik ga slapen, dan denk ik weer aan mijn tijd in Syrie? en hoe het me heeft bei?nvloed. Maar verder ben ik een heel normaal mens. Ik ga naar school, ik sport, ben veel in het fitnesscentrum te vinden. Ik spreek af met vrienden en we hangen wat rond of eten pizza.’

Sai?d herinnert zich hoe het was om terug te komen. ‘Ik was blij weer thuis te zijn en al mijn geliefden weer te zien. Mijn familie en vrienden, ik werd door hen als een held ontvangen. Iedereen was benieuwd naar mijn verhalen. Mijn neefjes hingen aan mijn lippen. Ze zeiden dat ze net zo willen worden als ik. Ach, Nederlandse jongetjes spelen soldaatje in het bos. Mijn neefjes spelen jihadistje.’

Lees het hele artikel op Blendle.