Op de snelweg van Durban naar Johannesburg haalde ik ooit een langzaam rijdende, slingerende auto in. Rechts, want dat moet daar. De chauffeur bleek een boek te lezen. Ik hoop dat het de Bijbel was, want de kans dat hij naar de hel reed, lijkt me vrij groot.
Zon situatie zal je in Nederland niet snel tegenkomen. Want wie leest er nou nog een boek? Zon onhandig papieren ding? Gelukkig hebben we daar tegenwoordig telefoons voor. Blijk je een hoop mee te kunnen, zo in de verloren meters tussen hectometerpaaltje 42,6 en 43,9.
Vorige week nog: op een vrijwel lege A4 trapte een automobilist ineens hard op de rem. Een paar honderd meter later nog eens. Geen auto voor hem, achter hem was ik de enige. Toen ik hem inhaalde, bleek hij met zijn telefoon in de weer. Wat doet zo iemand? Appen met zijn uitvaartverzekeraar? Alvast een ambulance bellen? Mensen die zitten te appen achter het stuur: rij vooral tegen een boom. Of, liever: tegen een lantaarnpaal, betonnen brug of een ander niet-levend object langs de kant van de weg. Zou zielig zijn voor die boom.
Weet je wat me een leuke challenge lijkt, in navolging op de icebucket-challenge tegen ALS en Baudets #thierrychallenge (laat je baard staan tot we een nieuw kabinet hebben)? Dat je je gordel af doet en de airbags uitschakelt als je gaat zitten appen in de auto. Misschien is dat een challenge waar de mensheid echt iets aan heeft. Ruimt in elk geval lekker op.
Of, maar deze is misschien wat out of the box: hou je blik op de weg. Letterlijk en figuurlijk.