Het nieuws werd in huize-Struis met gejuich begroet. Ik heb geen enkel actiebeeld van hem op het netvlies, weet niet eens op welke positie hij speelt, maar dat Nathan Rutjes voor een jaar heeft bijgetekend bij Roda JC deed me goed.
Fotografie ANP
Stel je nou eens voor dat het tranendal dat bijverdient als onze eredivisie beroofd zou worden van deze onverbeterlijke optimist die continu spreekt in tegeltjestaal. Hij doet me nog het meest denken aan het personage Chance, gespeeld door Peter Sellers, in de film Being There. Deze simpele tuinman debiteert constant wat gemeenplaatsen die door de buitenwacht als diepe filosofische oneliners worden begroet.
Onlangs was hij te bewonderen op een partijcongres van de Pvda dat de wonden likte van een vernietigende verkiezingsnederlaag. Wacht niet tot de storm voorbij is, maar leer te dansen in de regen, vertelde Rutjes en de monden van de aanwezigen vielen open van verbazing. Zoals hij ook elke nederlaag van Roda, en dat waren er nogal wat het afgelopen seizoen, op een zo simpel mogelijke manier probeerde te verklaren. Nee, het lag niet aan de scheids (Die man doet ook zn best), de trainer of het publiek. Het elftal moet naar zichzelf kijken en meer van dat soort voetbalclichés.
Altijd goedgemutst en met een wapperende mat in de nek (type New Kids) bleek hij het antwoord op al die doemdenkers waarmee de praatprogrammas overspoeld worden. Kijk en luister naar Rutjes en de zon breekt door, zeker als hij trots vertelt dat hij op de foto is geweest met Dennis Bergkamp voorafgaand aan het Voetballer van het Jaar-gala. In een interview met de import-Limburger las ik dat kinderen nooit vergeefs bij hem aanbellen. Dan vragen ze of ik buiten kom spelen. Als het uitkomt, ga ik weleens mee. Stoepranden, voetballen of fietsen.
En deze man blijft behouden voor de eredivisie. Zalig. Sterker: mochten de heren politici er tijdens de formatie weer niet uitkomen, dan beveel ik van harte de regering Rutjes I aan in plaats van Rutte III. Als voetballer wordt hij nog het minste gemist.