‘Ik was altijd op de vlucht’

‘Het lichaam dat Arnold Schwarzenegger had in zijn Olympia-tijd, vind ik het mooiste lijf dat er is, al zou ik zelf nooit zo ver gaan. Ik wil niet voor lul staan als ik op het podium naar de mensen zwaai.’

Waar komt die sportieve draai vandaan?

‘Ik ben een compleet nieuw leven ingeslagen. Sporten was er altijd wel, maar ik heb daarbij ook altijd verkeerd geleefd. Veel alcohol gedronken, slecht gegeten, maaltijden overgeslagen en voortdurend wakker in de nacht. Sinds het begin van de coronatijd is mijn oom, die ooit Nederlands kampioen powerliften en bodybuilden was, een heel belangrijke rol in mijn leven gaan spelen. Hij helpt me met voeding en training, maar ook met dingen waar ik mee worstel, een plaatsje te geven door met me te praten. Ik heb sporten altijd leuk gevonden, maar door mijn werk was het nachtleven altijd net iets interessanter. Nu kan ik voor het eerst echt tijd steken in mijn hobby. Ik heb een andere denkwijze gekregen en zal nu eerder dat biertje laten staan, omdat ik weet dat ik de volgende dag gewoon weer in de sportschool moet zijn. Doe ik dat niet, dan raak ik direct kracht kwijt. Tweeënhalve maand geleden nog was ik in de studio en dacht ik dat een biertje geen kwaad kon. De drie weken daarna ben ik serieus 25 procent van mijn kracht kwijt geweest. Kortgeleden had ik nog een moeilijk moment, toen ik met de jongens een nummer moest spelen voor tv en zij, voorafgaand aan de uitzending, buiten in het zonnetje een pilsje zaten te drinken. Wat zou ik graag hebben meegedaan. Het is maar goed dat er nooit een Hazes-biermerk op de markt is gekomen, want ik zou zelf de grootste klant zijn. Ik drink het spul sinds mijn dertiende. Toch zal ik het risico niet al te vaak meer nemen. Ik wil heel sterk worden en daar passen zulk soort afbraakmiddelen niet meer bij.’

Is bier altijd het grootste probleem geweest?

‘Dat en het onregelmatige eten. Een echte zoetekauw ben ik namelijk niet. Ik at gewoon gedurende de dag helemaal niks, daar begon ik ’s avonds pas mee en ging ik ’s nachts mee door. Het echte omslagpunt qua doelgericht eten kwam tweeënhalve maand geleden. Een maand daarvoor stapte ik over op drankvoeding en al snel begon ik me anders te voelen. Elke sporter kent het opgepompte gevoel dat je na een intensieve training hebt, maar na een uur is dat meestal wel weer weg. Doordat ik er nu zoveel bij eet, houd ik dat langer vast. Dat is echt nieuw voor mij, ondanks het feit dat ik al een jaar of acht in de sportschool te vinden ben. Vroeger leefde ik me daar helemaal uit, maar omdat ik verkeerd at, was het resultaat ook snel weer weg. Als ik dan ook nog eens maar een paar uurtjes had geslapen omdat ik was wezen werken en stappen, dan had ik vervolgens weer drie dagen geen zin om te gaan trainen. Ik voelde me ook niet schuldig met een biertje in de hand, want tja: dan maar niet. Als ik kijk naar de andere artiesten in het vak, dan ziet niemand er echt afgetraind uit. Ik sta er tegenwoordig liever wat fitter bij.’

Is trainen ook een manier om stress, spanningen en frustraties kwijt te raken?

‘Voor alles is het lekker. Al ben je na een dag hard werken gesloopt, als je toch gaat trainen, stap je daarna wel met veel meer kracht en energie je bed in en kun je de dag erna veel meer aan. Voor je zelfverzekerdheid is het goed, je ego krijgt een boost en je voelt je fitter. Voorheen had ik negen uur slaap nodig om de nachten dat ik niet had geslapen in te halen, nu heb ik aan vier uurtjes tussen twee opnames door genoeg. Een intensieve training geeft me dezelfde voldoening als een geslaagd optreden. Ga ik tot het gaatje, dan voelt het alsof ik een wereldshow heb gegeven. Dit nieuwe leven is geen tijdelijk iets. Ik denk er zelfs over na om hier in de toekomst meer mee te gaan doen, zoals een eigen supplementenlijn. Ik vertrouw daarop, want ik zie dat het werkt. Het lichaam dat Arnold Schwarzenegger had in zijn Olympia-tijd, vind ik het mooiste lijf dat er is, al zou ik zelf nooit zo ver gaan. Ik wil niet voor lul staan als ik op het podium naar de mensen zwaai. Nog vijf kilo erbij zodat ik op 82 kom en mijn huidige 10 procent vet vasthouden is voldoende.’

Hoe ziet je dagindeling eruit?

‘Zit je? Om 08.00 uur gaat mijn wekker. Dan ga ik naar beneden en neem ik op een nuchtere maag meteen een shake met BCAA-poeder en een klein beetje creatine. Daarbij neem ik wat pilletjes: vitamine D3, C1000 en L-Arginine. Vervolgens maak ik een shake met 90 gram havermout en 60 gram eiwitpoeder. Tot slot breek ik nog wat eieren boven een glas, waarbij ik alleen het eiwit loslaat en tik ik dat ook naar binnen. Tot zover de ochtend. Twee uur later maak ik mijn eigen eiwitrepen met daarin havermout, speltvlokken, pindakaas en eiwitpoeder. Daarna ga ik trainen, met aansluitend wat fruit en een warme maaltijd. Vaak is dat rijst met kip of pasta met een heel klein beetje saus. Weer twee uur later volgt er een nieuwe havermout met eiwitpoeder-shake, waarna het avondeten alweer in zicht komt. Dat bestaat meestal uit 500 gram aardappelen, 500 gram vis of kip en 400 gram spinazie of broccoli. Daarna neem ik een bak biologische yoghurt dat vol met eiwitten zit en voor het slapen gaan nog een laatste shake, maar dan zonder havermout. Het draait allemaal om slapen, eten en trainen, waarbij elk onderdeel even belangrijk is. Mijn zoon zit hier nu naast me in de kinderstoel, maar verder past er niemand meer in mijn auto door de grote koelbox die ik elke dag bij me heb. Waar ik ook moet zijn, die box gaat met me mee.’

Het is maar goed dat er nooit een Hazes-biermerk op de markt is gekomen, want ik zou zelf de grootste klant zijn

Is sporten verslavend?

‘Dat is het, ja. Niet alleen omdat ik mezelf er nu beter uit vind zien, maar ook omdat ik complimentjes krijg van mensen die mij nog kenden als jochie met dikke wallen en een huid zo wit als Sneeuwwitje. Ik loop echter niet altijd en overal zonder shirt rond. Op het strand of in de tuin gaat ie enkel uit om eventjes het water in te gaan, maar daarna trek ik ’m meteen weer aan. Ik ben wat dat betreft nog veel te onzeker over mezelf. Foto’s plaats ik heus wel op Instagram, maar daar is dan altijd goed over nagedacht. Het belangrijkste van een foto is het licht. Ik heb twee plekken waar dat echt perfect is: in m’n badkamer en in de sportschool. Verder zul je me nooit een shirtloze foto op het strand zien maken. Mensen die het ontbreekt aan motivatie om te gaan sporten, zou ik willen aanraden het altijd te combineren met doelbewust eten. Het een kan niet bestaan zonder het ander. Ik heb geen seconde honger en eet juist te veel. Ik sta totaal niet achter strak gaan lijnen door allemaal sappies te gaan drinken. Dat werkt echt niet.’

Welke tip zou je je jongere ik meegeven?

‘Ik weet het niet, want ik heb nergens spijt van. Ik ben het ermee eens dat ik dingen anders had kunnen doen en m’n koppie er meer bij had moeten houden, maar ik voel geen berouw. Uiteindelijk is alles toch wel op z’n pootjes terechtgekomen. Vaak denk ik achteraf: waarom heb ik dat nou gezegd of gedaan, om een half jaar later toch blij te zijn dat het gebeurde. Ik heb er dan namelijk altijd iets voor teruggekregen. Wie maakt er trouwens geen fouten in zijn puberteit? Iedereen toch? Bij mij was het zo dat ik op mijn dertiende al het gevoel had dat ik alles wist. En nog steeds denk ik elk jaar: ik heb zoveel geleerd, nu weet ik het allemaal wel. Ik ben een echte wijsneus, wat me veel heeft opgeleverd, maar ook een hoop voor me heeft verpest. Alle gebeurtenissen in mijn leven komen uiteindelijk voort uit het feit dat ik twee opvoedingen heb gehad. Een bij mijn ouders thuis, de ander op straat. Van donderdag tot en met maandag was ik aan het stappen in Amsterdam en maakten de jongens me straatwijs. Een grote bek hebben, een beetje uitdagen, je kent het wel. Die combinatie van beide pakte vaak goed uit, soms niet. Ik ben die straatstreken nooit verloren, al hoop ik dat ik er op deze leeftijd wel op een wat leukere manier gebruik van maak.’

Waarin ben je het meest gegroeid?

‘Het klinkt supercliché, maar ik ben het gezinsleven zo gaan waarderen. Ik was altijd maar op de vlucht en ik wist niet eens waarvoor. Als ik maar weg kon, dan was het goed. Door die coronacrisis, hoe verschrikkelijk ook, ben ik ongelooflijk dankbaar voor mezelf en de mensen om me heen. Waarom heb ik daar in godsnaam niet drie jaar eerder van genoten? Het is blijkbaar een proces waar ik doorheen moest. Ik kan nu bijvoorbeeld enorm ontspannen van het brengen en halen van kleine Dré naar school of zwemles. Als Moon (vriendin Monique Westenberg, red.) dat vroeger vroeg, zuchtte ik meteen dat ik liever wilde uitrusten van mijn werk. Zo stom! Nu ik zo fit ben, gaat het me veel makkelijker af en doe ik niet meer zo raar.’

Je zult ergens toch ook met plezier achteromkijken?

‘Eerlijk is eerlijk, mijn oude levensstijl heeft me ook avonden opgeleverd die ik never had willen missen en nooit meer vergeet. Ik zit daardoor steeds vaker te denken aan het feit dat die kleine van ons dat op een dag ook allemaal gaat meemaken. Tot diep in de nacht stappen, terwijl ik me dan thuis zit af te vragen of alles wel goed gaat. Ik kan er nu al buikpijn van krijgen. Omdat ik in de buurt van Rotterdam woon, waar nog weleens wat kuts gebeurt, kan het zomaar misgaan als hij ook maar een klein beetje het karakter van zijn vader heeft. Wordt hij ook een vechtertje, dan maakt me dat wel bang. Al stond ik altijd alleen maar te knokken om iemand anders te helpen. Ik zocht nooit zelf ongein op. Dat was op de basisschool al zo als we gingen belletje lellen. Vaak voelde ik hem al van verre aankomen: “Oh, omdat dat kind Hazes heet, denkt hij zeker dat hij alles kan maken?” Waar mijn ouders mij m’n eigen gang lieten gaan, zal ik dat straks met mijn zoon ook moeten doen. Hij zal vast en zeker honderd keer op zijn bek gaan en daar dan hopelijk van leren. Gelukkig heb ik zelf ook alles gedaan wat God verboden heeft, dus ik zal elke blik of elk toontje meteen herkennen. Trekt hij bijvoorbeeld z’n kaken strak, dan zal ik zeggen: “Hé vriend, wat heb jij gedaan?”’

Is hij echt zo’n kopie van jou?

‘100 procent. Ik merk het aan zijn antwoorden en aan het feit dat hij me de hele dag aan het scannen is. Wat doe ik? Wat eet ik? Welke grappen maak ik? Trek ik een gekke bek naar z’n moeder? En welke? Alles doet hij na. Ik hoop vooral dat hij later mijn positieve inslag krijgt. Ik maak genoeg rotdingen mee, maar ik ben altijd optimistisch ingesteld. Ik zit de laatste tijd steeds lekkerder in mijn vel, wat voor een groot deel komt doordat ik het gezin dat ik dacht kwijt te zijn weer terugheb. Ik ben altijd best wel wild geweest en in de korte periode dat ik met Bridget Maasland samen was, kon dat ook heel goed. Uiteindelijk kwam ik erachter dat ik echter toch iemand als Monique nodig heb die me kan redden, terwijl ik daarvoor altijd dacht dat ze aan het zeiken was. Dat geldt voor Bridget ook. Zij is net zo wild en heeft eveneens iemand nodig die voor haar zorgt.’

Heeft het er misschien mee te maken dat er al je hele leven altijd aandacht voor je familie is geweest?

‘Onbewust doet dat toch wel wat met je. Er was altijd zoveel gedoe rondom die ouwe, dat we er zelf ook niet helemaal aan ontkwamen. Ik zal me daar nooit achter verschuilen, maar al die aandacht doet wel iets met een kind. Dat is ook de reden waarom we Dré wat minder vaak met zijn hele gezicht online plaatsen. Hij vind het zelf behoorlijk irritant worden dat mensen hem steeds vaker aanstaren of aanspreken. Daar moeten we als ouders dan ook wel naar luisteren. Het kan nog erger. Stel je voor hoe het moet zijn voor onze drie prinsessen van het koninklijk huis. Als ik een keer te veel zoop of iemand uitschold en daar verscheen dan een filmpje van, dan was dat geen ramp. Ik ben niet de zoon van de paus, of zo. Zij kunnen niet eens een normaal leven erbij hebben. Hun vrijheid is zo beperkt, ze kunnen bijna niks.’

Kun je nog gemakkelijk nieuwe vrienden maken?

‘Er komen regelmatig leuke kennissen bij, maar mijn echte vrienden zijn de personen die altijd al in mijn leven zijn geweest. Mensen die eerlijk zijn en mij, ieder op zijn of haar eigen manier, op m’n plek kunnen zetten. Zij zeggen het ook als ze ergens geen zin in hebben, in plaats van met een smoesje aan te komen. Ik heb namelijk een hekel aan liegen, wat voor mij zelfs een reden kan zijn om een vriendschap te verbreken. Johnny de Mol is een goed voorbeeld van iemand met wie ik prima klik, omdat we ergens ook heel erg hetzelfde zijn. Met onze bekende vaders hebben we beiden dezelfde strijd moeten leveren, waarin we het geluk hadden dat alle deuren meteen voor ons opengingen. Tegelijkertijd voelde het ook als een vloek omdat we er daardoor nog harder voor moesten werken.’

Kunnen je vrienden zich ook inleven in jouw spanning voor een optreden?

‘Ik denk het wel. Voorafgaand aan elke show vraag ik me nog steeds af hoe ik het in godsnaam moet overleven op dat podium. Ik moet het ondergaan, want er is geen weg terug. Ik zet dan mijn masker op en al vrij snel zit ik er lekker in. Als je me vervolgens na afloop vraagt wat ik precies gedaan heb, weet ik de helft al niet meer. Eind oktober staan de Ahoy-concerten weer gepland en ik hoop dat het allemaal door kan gaan. Er mogen nu maar drieduizend man in die zaal, die ook nog eens moeten blijven zitten en niet mee mogen zingen. Ik wil me overal aan houden, maar als ik geen feedback van het publiek krijg, dan stop ik er liever mee. Een lastige situatie waarover we elke dag met elkaar in gesprek zijn. Doorgaan of cancelen; die knoop is nog niet doorgehakt. Uiteindelijk wil ik in dit leven Ahoy vaker hebben gedaan dan mijn vader. Hij stond er 21 keer, ik sta op acht. De Arena zou ook leuk zijn of optreden in Sydney. Daar hebben we hier en daar al wel wat gesprekken over gevoerd. Een laatste droom voor de toekomst is het maken van een rock-album. Ik heb van mijn platenmaatschappij toestemming gekregen voor een side-product en dus zijn we net begonnen met het schrijven van nieuwe nummers. Deze moet uitkomen na mijn nieuwe album, dat dit najaar verschijnt.’

Als Lil’ Kleine mijn zoon zou zijn, dan sloeg ik de tanden uit z’n bek

Je verdient als zanger bovengemiddeld, maar je pocht er niet mee. Iemand als Lil’ Kleine verscheurt op camera briefjes van 50 euro. Hoe kijk je daar naar?

‘Als het mijn zoon zou zijn, dan sloeg ik de tanden uit z’n bek. Kijk ik er als professional naar, dan zie ik dat zulk gedrag simpelweg onderdeel is van zijn succes. Net zo goed als “normaal zijn” onderdeel is van mijn succes als volkszanger. Kinderen die naar shows van rappers gaan en albums luisteren waardoor ze honderd miljoen streams hebben, vinden mij echt niet boeiend, maar alles wat zij doen helemaal te gek. Van zo’n Lil’ Kleine kan ik persoonlijk wel genieten. Los van het feit dat hij knettergek is, is hij wel iemand waarover mensen over veertig jaar zullen zeggen: wij waren erbij. Zijn naam zal worden onthouden.’

Heb je zelf weleens een grote uitgave gedaan waar je later spijt van kreeg?

‘Moon en ik hebben eerst heel lang in een camper gewoond om te sparen voor een hypotheekvrij huis. Dat kocht ik twee jaar geleden, waarmee het geld ook direct veilig stond. Dat kan ik in ieder geval niet meer opmaken. Vorig jaar gingen we eventjes uit elkaar en huurde ik voor een jaar lang een vrij duur huis. Daar zit ik nu nog een maand of vijf aan vast, terwijl ik er niets meer mee doe. Da’s wel kut, ja.’

NIEUWE REVU ONTMOET ANDRÉ HAZES

Waar? In Berkel en Rodenrijs, waar André net zijn zoon van school heeft gehaald.
Wanneer? Eind juni in de verzengende hitte. Zijn single Een Doodgewone Man
is dan net een paar weken uit. Inclusief confronterende videoclip, eindigend met een bewusteloze jongen in een zwembad. Verder nog wat? André is pas 26, maar zegt nu al benieuwd te zijn hoe hij is als veertiger. ‘Wat ben ik dan? Wie ben ik dan? Dat zou ik wel willen weten. Tot het zover is, geniet ik nog even van mijn leven als twintiger. Jaren die nooit meer terug zullen komen.’