Na de staatsgreep kwam de Turkije-rel. Is het nog een beetje leuk om in Nederland betrokken te zijn bij de Gülen-beweging, door aanhangers liever Hizmet genoemd? Vijf Nederturken doen hun verhaal over intimidatie, terreur en doodsbedreigingen. Mijn broer is bang dat hij in Istanbul wordt opgepakt vanwege mij. Als ze je niet zelf kunnen pakken, pakken ze jouw familie. Zo werkt terreur.
Fotografie HH
S?ener Suleymaniye, Amsterdam Ondernemer
Veel mensen uit de Turks-Nederlandse gemeenschap weten dat ik betrokken ben bij de Gülen-beweging. Volgens de meeste AKP-stemmers ben ik een landverrader, terrorist, een CIA-man of lid van de Mossad. Maar er zijn in mijn omgeving ook veel AKPstemmers die mij al jarenlang kennen. Als ik hen vraag of ik een terrorist ben, zeggen ze tegen mij dat ze tot nu toe niets hebben gemerkt in mijn gedrag, maar dat ik door Gülen te steunen terroristen help. Direct na de coup kwam een kennis bij me langs om te vertellen dat hij alle Gülen-mensen zou neerknallen. Dat was in the heat of the moment, ik wist dat hij het niet echt zou doen. Maar ik sta nog steeds op de boycotlijst van de AKP. Ja, daar had ik in het begin wel last van. Nou ja, 70 procent van mijn klanten was al niet-Turks, dat is nu 80 procent.
Ook via social media heb ik de nodige doodsbedreigingen gekregen. Ik heb er melding van gedaan bij de politie, maar geen aangifte. De politie is wel langs geweest om te vertellen dat ze meteen klaarstaan om me te helpen. Er is destijds wel een aantal bedreigers aangehouden. Ik krijg sinds vier maanden geen bedreigingen meer. Wel sta ik inmiddels ingeschreven bij een vriend, gewoon voor de zekerheid. Ik heb een kind. Je moet er niet over nadenken, maar ook bij de politie zitten mensen die AKP-aanhanger zijn. Ik heb gehoord dat er mensen in elkaar zijn geslagen, ook zijn er vernielingen geweest met molotov-cocktails.
Wat ik er nu van merk, is dat sommige mensen nog steeds het doel hebben om anderen tegen mij op te zetten. Veel Turken kijken alleen naar Turkse zenders. Als je naar Turkse moskeeën gaat staat de Turkse nieuwszender de hele dag aan. Dan krijg je natuurlijk mensen die denken dat je heilig wordt als je Erdogan aanraakt. Echte gekkies die, net zoals Erdogan, vastzitten in een conflictmodel: wij worden door iedereen genaaid, door de Koerden, door het buitenland, door het Westen, door Gülen.
Een paar maanden terug werden overal in Europa in dezelfde nacht autos vernield van Turken die Gülen-aanhanger zouden zijn. Dat was ook wel in het nieuws. Als zoiets in één nacht plaatsvindt, dan weet je dat het centraal is georganiseerd. Dat maakt je wel bang. Wat dit heeft veroorzaakt en dat merk je nog steeds: mensen durven er niet meer over te praten, ook niet op social media. Als je dat voor het eerst meemaakt, dat je jezelf bewust gaat beperken, dat is zo raar. Ik ben er niet het type voor om in een hoekje te kruipen. Maar je moet wel. Mijn broer is bang dat hij in Istanbul wordt opgepakt vanwege mij. En het enge is: hij heeft gelijk. Want dat soort dingen gebeuren. Als ze je niet zelf kunnen pakken, pakken ze je familie. Zo werkt terreur.