Beste koning Willem-Alexander,
Het slechtste lied uit de geschiedenis van de Nederlandstalige popmuziek, daar zullen we het ongetwijfeld over eens zijn, was het Koningslied. Werkelijk een monster van een nummer, met een formulering over een dag die je wist dat zou komen die/dat ons tot in lengte der dagen zal achtervolgen. Een van de vele pijnlijke dingen aan het nummer: het was op basis van suggesties van het volk geschreven door een hele groep tekstschrijvers, en zeker niet alleen maar mensen zonder talent. Het moderne idee achter allerlei opensource- projecten, achter Wikipedia: allemaal onderuit gemaaid door één grandioos kutnummer, dat bewees dat sommige dingen écht niet beter worden wanneer meer mensen zich ermee bemoeien. Het is dat zanger Rob de Nijs al een koninklijke onderscheiding hád, anders had hij hem van u moeten krijgen voor zijn weigering aan het nummer mee te zingen nadat hij de tekst onder ogen kreeg.
Door al dat gezeik in 2013 was er dus nu, jaren later, nog steeds geen koningslied voor u. De enige bekende kunst die aan u is opgedragen en op u gebaseerd, is Willy in LuckyTV.
Maar zie hier: afgelopen week werd alsnog een nieuw nummer voor u gepresenteerd. Er was lang en in het geheim aan gewerkt, las ik, en de première was afgelopen weekend, op een grote vergadering van de Bond van Oranjeverenigingen. Eigenlijk wist ik toen al genoeg. Allemaal beste brave mensen, daar niet van, die leden van Oranjeverenigingen, maar ook dezelfde mensen die u en uw moeder jarenlang hebben laten koekhappen en laten kijken naar oubollige dansen, verloren ambachten en andere vergeten groenten van de volkscultuur. Van die mensen, wil ik maar zeggen, hoef je weinig creativiteit te verwachten.
Nou, dat bleek een understament. Alleen de titel al van het nieuwe koningslied. Die luidt: Lied Voor de Koning. Ik weet niet hoelang daarover is nagedacht. Maar vast langer dan over de openingsregels: Lang zal hij leven, gelukkig en goed. Dan doen wij ook mee met wat durf en wat moed. Mee met wat? Met lang leven? Het beste wat je erover kunt zeggen: ja, het rijmt. Dat geldt voor de gehele tekst, overigens slechts een paar regels lang, want dat is het tweede en laatste compliment waard: het nieuwe koningslied duurt maar een dikke twee minuten weliswaar twee van de langste minuten van je leven. De tekst is stichtelijk, en wel op een manier die werkte tot pakweg halverwege de jaren 50. Het eindigt met een wandeling door het prachtige Nederland, iedereen samen hand in hand.
De ironie was dat het nummer werd gepresenteerd in hetzelfde weekend waarin voor de zoveelste keer duidelijk werd dat geen enkel onderwerp zoveel emoties oproept als identiteit. En wat de identiteit van dit land dan precies behelst, daar zijn prachtige en rake nummers over geschreven, door Frank Boeijen, door Typhoon, door André Manuel en vele anderen. Zelfs het getalsmatig allang achterhaalde 15 Miljoen Mensen, zelfs René Frogers Alles Kan Een Mens Gelukkig Maken, ja zelfs Lange Frans en Baas Bs Het Land Van waren veel geslaagdere pogingen Nederland samen te vatten dan het Koningslied van vier jaar geleden. En ook dan nu dit Lied Voor de Koning, dat klinkt als een soort soundtrack bij ezeltje-prik op 27 april.
Je zou bijna denken dat onze koning blijkbaar niet zon inspirerend figuur is.