In Egypte is de euforie van de Arabische lente van 2011 al lang weggeëbd. De economie ligt op apegapen. De toeristen, de belangrijkste bron van inkomsten, blijven weg, terwijl het leven steeds duurder wordt. Troost kan gevonden worden in de muziek.
Fotografie René Clement
In veel delen van Egypte is het leven miserabel. Zeker in de sloppenwijken van de hoofdstad Caïro, waar de onderklasse door de overheid aan haar lot wordt overgelaten. Toch is er iets wat vooral de jongeren, waarvan 34 procent tussen de 15 en 24 jaar werkloos is, de troosteloosheid helpt vergeten: de opzwepende muziek van mahraganat shaabi.
Het nieuwe muziekgenre, ook wel electro-shaabi genoemd, is een mix van techno, rap en traditionele muziek. Mahraganat betekent festival en shaabi betekent volksmuziek. De teksten zijn soms politiek, maar gaan meestal over het leven en de problemen in de wijk, over drugs en over de gangbare taboes tussen mannen en vrouwen. Op de reguliere radio zul je deze muziek niet horen. De meest populaire mahraganat shaabi-groepen in Egypte zijn Sadat & Figo en Oka & Ortega. Zij zijn zeer succesvol en ondertussen miljonair, een voorbeeld en inspiratie voor vele kansarme jongren. In de wijk Maddi proberen zangers Ahmed Elseweasy, Misho Gamal en dj Hany El Shenawy in hun voetsporen te treden. Hun straatconcerten zijn telkens weer een feest.
En drank en drugs zijn nooit ver weg. Ik vecht met de duivel omdat hij mij een slecht stuk hasj verkocht, wordt enthousiast meegezongen door een uitgelaten menigte tijdens een vrijgezellenfeest.